วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - สปทานจาริกังคะ : หน้า 147/184

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 143 นี้เป็นคำพรรณนาการสมาทาน วิธี (ปฏิบัติ) ประเภท ความแตก และอานิสงส์ในปิณฑปาติกังคะ ๔. สปทานจาริกังคะ [การสมาทานสปทานจาริกังคะ ] แม้สปทานจาริกังคะ ก็เป็นอันสมาทานด้วยคำสองคำนี้ คำใด คำหนึ่งว่า โลลุปุปจาร์ ปฏิกขิปามิ ข้าพเจ้างดการเที่ยวโดยละโมบเสีย สปทานจาริกงฺค์ สมาทิยามิ ข้าพเจ้าสมาทานองค์แห่งภิกษุผู้มี อันเที่ยวไปตามลำดับเรือนเป็นปกติ ดังนี้ เธอไม่ได้ [วิธี (ปฏิบัติ) ในสปทานจาริกังคะ ] ก็สปทานจาริกภิกษุนั้น พึง (หยุด) ยืนที่ประตูบ้าน กำหนด ดูความปลอดภัยอันตราย (เสียก่อน) ในตรอกหรือบ้านใดมีอันตราย จะละตรอกหรือบ้านนั้นเสียแล้วไปตามตรอกหรือบ้านอื่นก็ควร โภชนะสักน้อยหนึ่ง ที่ประตูเรือนใด หรือที่ตรอกใด หรือที่บ้านใด พึงทำอคามสัญญา (ความหมายว่า ที่นั้นไม่ใช่บ้าน) แล้วไปเสียใน ที่อื่นเถิด (แต่ถ้า) เธอได้โภชนะน้อยหนึ่งในที่ใด จะละที่นั้นไปย่อม ไม่ควร ก็ภิกษุนี้จึงเข้าไปก่อนเวลา (อาหาร) เพราะเมื่อทำเช่นนั้น เธอจึงจักอาจละที่ไม่ผาสุก แล้วไปในที่อื่นได้ (ทันเวลาอาหาร) ก็ถ้ามนุษย์ทั้งหลายกำลังถวายทานในวิหาร หรือมาในระหว่างทาง รับบาตรของเธอแล้วถวายบิณฑบาตแก่เธอ (เธอจะรับ) ก็ควร อนึ่ง