วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - ความสำคัญของศีล : หน้า 120/184

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 116 ให้นอนลงไปก็ดี ตรงเตียงเหล็กหรือตั่งเหล็กที่ร้อนแดงเป็นแสงช่วง (กับ) ข้อที่ภิกษุทุศีลพึงบริโภคเตียงหรือตั่งที่เขาถวายด้วยศรัทธา ของ กษัตริยมหาศาล ฯลฯ อย่างไหนจะประเสริฐกว่าเล่าหนอ ฯลฯ (๒) ภิกษุทั้งหลาย ท่านทั้งหลายจะสำคัญความนั้นอย่างไร ข้อที่บุรุษมีกำลัง จึงจับเท้าขึ้นศีรษะลง แล้วซัดลงไปในหม้อโลหะ ที่ร้อนแดงเป็นแสงช่วง เขาถูกต้มเดือดพล่านเป็นฟอง ลางที่ลอยขึ้น ลางที่จมลงไป ลางทีลอยขวางไป อยู่ในหม้อโลหะนั้น (กับ) ข้อที่ภิกษุ ทุศีลบริโภควิหารที่เขาถวายด้วยศรัทธา ของกษัตริยมหาศาล ฯลฯ อย่างไหนประเสริฐกว่าเล่าหนอ ฯลฯ เขาย่อมถึง ฯลฯ" ดังนี้ เพราะฉะนั้น บัณฑิตพึงทราบการเห็นโทษในเพราะศีลวิบัติ ด้วยการพิจารณาโดยนัยมีอาทิอย่างนี้ว่า "ความสุข ของคนผู้มีศีลอันทำลายแล้ว ไม่ละ กามสุขอันมีผลเป็นทุกข์เผ็ดร้อนยิ่งกว่าทุกข์เพราะ กอดกองไฟ จักมีแต่ไหน สุขในอันยินดีการกราบไหว้ จักมีแก่คนมีสีล วิบัติ ผู้มีอันจะต้องรับทุกข์ยิ่งกว่าทุกข์อันเกิดแต่ การสีด้วยเชือกขนหางสัตว์อันเหนียวไฉนเล่า สุขในการยินดีอัญชลีกรรมแห่งคนผู้มีศรัทธา ทั้งหลาย ซึ่งเป็นเหตุแห่งทุกข์อันประมาณยิ่งกว่า ทุกข์อันเกิดแต่การประหารด้วยหอก จักมีแก่คนผู้ ไม่มีศีลกระไรได้