วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ : หน้า 149/184

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 145 มาขอรับบาตร) ก็ปล่อยบาตร (ให้เขารับไป) ได้ แต่ย่อมไม่นั่งคอย ภิกษา โดยข้อที่ไม่นั่งคอยภิกษาอย่างนี้ ชื่อว่าอนุโลมตามภิกษุ ปิณฑปาติกะอย่างอุกฤษฎ์ ผู้ถืออย่างเพลา ย่อมนั่งคอย (ภิกษา) ในวันนั้นได้. [ ความแตกแห่งสปทานจาริกังคะ ] ก็ธุดงค์ของสปทานจาริกภิกษุทั้ง ๓ พวกนี้ แต่พอการเที่ยวไป ด้วยความละโมบเกิดขึ้นก็ย่อมแตก นี้เป็นความแตกในสปทาน จาริกังคะนี้. [ อานิสงส์แห่งสปทานจารทั้งคะ ] ส่วนอานิสงส์ดังต่อไปนี้ คือ (๑) เป็นผู้ใหม่ในตระกูลเป็นนิตย์ (๒) มีใจไม่ติดข้องดั่งดวงจันทร์ (๓) ละความตระหนี่ในตระกูล เสียได้ (๔) ได้อนุเคราะห์ (ทายก) สม่ำเสมอกัน (๕) ไม่มีโทษ อันจะพึงมีแก่กุอุปกภิกษุ (๖) ไม่ต้องจ้อง (ฟัง) คำขานชื่อ (ในการ นิมนต์) (๒) ไม่ต้องการด้วยการนำภิกษามาเฉพาะตัว (4) มีความ ประพฤติสมควรแก่ธุตธรรม มีความมักน้อยเป็นต้น [ คาถาสรูป] สปทานจารีภิกษุในศาสนานี้ ย่อมเป็นผู้มีใจ ไม่ติดข้องดั่งดวงจันทร์ เป็นผู้ใหม่ในตระกูล เป็นนิจ ไม่ตระหนี่ (ตระกูล) เป็นผู้อนุเคราะห์