วิสุทธิมรรค: การบรรลุปฏิสัมภิทาและการละกิเลส : หน้า 13/184

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 11 สมบัติจึงบรรลุปฏิสัมภิทา ๔ ได้ หาใช่ด้วยเหตุอย่างอื่นไม่ อนึ่ง การเว้นที่สุดโต่งคือกามสุขัลลิกานุโยค ก็เป็น ปืนอันทรง ประกาศด้วยศีล การเว้นที่สุดโต่งคืออัตตกิลมถานุโยคทรงประกาศ ด้วยสมาธิ การเสพข้อปฏิบัติสายกลางทรงประกาศด้วยปัญญา เช่นเดียวกัน อุบายเครื่องลวงอบาย ก็ทรงประกาศด้วยศีล อุบายเครื่องก้าวล่วงกามธาตุทรงประกาศด้วยสมาธิ อุบายเครื่องก้าวล่วง ภพทั้งปวงทรงประกาศด้วยปัญญา และการละกิเลสด้วยอำนาจตทังคปหานทรงประกาศด้วยศีล การ ละกิเลสด้วยอำนาจวิกขัภนปหานทรงประกาศด้วยสมาธิ การละกิเลส ด้วยอำนาจสมุจเฉทปหานทรงประกาศด้วยปัยญา ธรรมอันเป็น ฉันเดียวกัน ธรรมอันเป็นปฏิปักษ์ต่อวีติกกมะ (การล่วงละเมิด ออกถึงกายวาจา) แห่งกิเลส ทรงประกาศด้วยศีล ปฏิปักษ์ต่อปริยุฏฐาน (การกลุ้มรุมจิต) แห่งกิเลส ทรงประกาศ ด้วยสมาธิ ธรรมอันเป็นปฏิปักษ์ต่ออนุสัย (การแอบแนบอยู่ใน จิต) แห่งกิเลส ทรงประกาศด้วยปัญญา อนึ่ง การชำระสังกิเลส คือทุจริต เป็นอันทรงประกาศด้วยศีล การชำระสังกิเลสคือตัณหา ทรงประกาศด้วยสมาธิ การชำระสังกิเลสคือทิฏฐิ ทรงประกาศด้วย ปัญญา. โดยนัยนั้น เหตุแห่งความเป็นพระโสดาบันและพระสกทาคามี เป็นอันทรงประกาศด้วยศีล เหตุแห่งความเป็นพระอนาคามีทรงประกาศ