พระอุเปรมปติภูฎา และอนาถบิณฑิกเศรษฐี พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค 1 หน้า 7
หน้าที่ 7 / 217

สรุปเนื้อหา

บทความนี้จะกล่าวถึงพระอุเปรมปติภูฎา ผู้ทรงเป็นอารมย์ที่สำคัญในมหาวิหารของพระชนและอนาถบิณฑิกเศรษฐี ผู้บริจาคทรัพย์เพื่อการสร้างถวายที่มีคุณค่า ๔๕ โกฎิ เรื่องราวนำเสนอถึงความสำคัญของการบริจาคในพุทธศาสนา นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงความตั้งใจของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐีในการดูแลและอุปถัมภ์พระสงฆ์ในชีวิตประจำวันของท่าน การแสดงออกถึงกตัญญูกตเวทีในฐานะผู้นำที่ดี ในที่สุดบทความจะพูดถึงการบริโภคน้ำ ชนิดต่างๆ ที่เป็นนิยมในยุคนั้นอย่างน่าสนใจ โดยไม่ลืมที่จะพูดถึงความสัมพันธ์ของพระชนและผู้บริจาค

หัวข้อประเด็น

-พระอุเปรมปติภูฎา
-อนาถบิณฑิกเศรษฐี
-การบริจาคทรัพย์เพื่อพระพุทธศาสนา
-ความสำคัญของวิสาขามหาวิหาร
-ประเพณีและวัฒนธรรมในพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระอุเปรมปติภูฎาแปล กาด - หน้าที่ 5 อนาถบิณฑิกเศรษฐี บริจาคทรัพย์บำเพ็ญได้ ๔๕ โกฎิสร้างถวาย, ทรงส่งสอนมหาชนให้ตั้งอยู่ในทางสวรรค์และในนินทาพน. แท้จริง พระอุเปรมปติองค์อารมย์เดียวนั้นในนิครธ มหาวิหารที่พระญาติฝ้ายพระชนนี้ ~ หมื่นตระกูล ฝ่ายพระชน ๗ หมื่นตระกูล เข้ากันเป็นแสนกว่ามันตระกูลสร้างถวาย, เสดจอยู่ จำพระนาถ เขตรวันมหาวิหาร ที่นาถอนาทบิณฑิกเศรษฐีสร้างถวาย ๔๕ พระราชา เสดจจำพระนา ณ บุตรพระบารที่นั่งวิสาขามหาวิหาร บริจาค ทรัพย์บำเพ็ญได้ ๒๒ โกฎิสร้างถวาย ๕ พรรษา, ทรงออร์ตที่ระตูลทั้ง ๒ เป็นผู้ใหญ่โดยคุณธรรม เสดจอยู่กับพระอุเปรมปติ(เป็น โคตรคาม) ถึง ๒๕ พรรษา ด้วยประกะนะนี้. [ผู้นำภูฏฐานสามเณร] ทั้งท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี ทรงวิสาขามหญอสิกล่อมไป สู่ที่อุปถัมภ์พระตาคตเจ้ วันละ ๒ ครั้งเป็นประจำ, และเมื่อไปไม่เคย มีมือเปล่าไป ด้วยคิดเร่งว่า "ภิกษุหนุ่มและสามเณร จักแสดงคู่อเนต." เมื่อไปก่อนเวลาอันควร ย่อมให้คนถือของขบเคี้ยวเป็นต้นไป; เมื่อไปกายหลังแต่ว่าเวลานอนอาหาร ใช้ให้คนถือของของกินเฉพาะและอุปจาร ไป. และในสถานแห่งท่านทั้ง ๒ นั้น เขาแต่งอาสนะไว้เพื่อภิกษุ * กุล ตระกูล สกุล ครอบครัว (Family). ๒. เกษีย เป็น เนเย ๑ เนย ข้น ๑ น้ำมัน ๑ น้ำผึ้ง น้ำอ้อย ๑ ๓. ปานะ คือ น้ำมะม่วง น้ำชมพู่ or น้ำหัว คละมีลิ่ม น้ำกล้วยไม่มีกีด นำมะขาม น้ำลูกจันทน์ หรือ อุุ่น น้ำอุ่น น้ำจะอุด น้ำมะปรางหรือส้มฉีด.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More