พระธรรมปิฏกฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า 157 : หน้า 159/217

ประโยค - พระธรรมปิฏกฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า 157 พระผู้พระภาค ประทานพรนี้แด่ท้าวเธอแล้ว รุ่งขึ้นวันหนึ่ง เสวยพระอาหารเช้าในพระราชวังแล้ว เมื่อพระราชาประทับ อยู่ ณ ส่วนข้างหนึ่ง ดูเล่าว่า "ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ในเวลาที่ พระองค์ทรงทำทุกกรณี ทวนดาดหนึ่ง เข้ามาหาฉันบอกกว่า "พระโอรสของพระองค์ยังคงคับแล้ว," ผมฉันไม่เชื่อถ้อยคำของ เทวาดนั้น จึงคัดค้านเทวนั้นว่า "บุตรของข้าพเจ้ายังไม่บรรลุโพธิ- ญาณ ย่อมไม่ทำกาละ;" ดังนั้นแล้ว, ตรัสว่า "หายพิธ นี่พระ องค์ทรงเชื่อถือต่อได้อย่างไร ? แม้นกาลก่อน เมื่อเขาแสดงร่างกระดู แก่วพระองค์ ทูลว่า "บุตรของพระองค์ยังคงคับแล้ว" พระองค์ยังไม่ ทรงเชื่อ ได้ตรัสสมหทรรษธรรมปลดจากพระอุปทูเหตุแห่งเรื่องนี้. ใน กาลก่อนๆ พระราชดำรงอยู่ในอารามมาฉผล. พระผู้พระภาค โปรดพระบิดให้ดำรงอยู่ในผล ๓ ด้วย ประกอบนี้แล้ว มีฤทธสูงสุดแวดล้อม เสด็จกลับไปสู่รฐกฐ์ อีก, แต่แม้น ทรงรับปฏิญญาไว้กับอาณาบัณฑิตเศรษฐี เพื่อประโยชน์ แก่การเสด็จมาสู่รังสวดี, ครั้นเข้าจะเหนือวันมหาราชสำเร็จแล้ว, เสด็จไปอำนาจพระองค์ในพระเชตวนามวิหารนั้น. [พระนั่นจะอยากสิทธิ] เมื่อพระศาสดา ประทับอยู่ในพระเชตวนอย่างนี้นั้นแล, ท่าน พระนั่นจะกระสันขึ้นแล้ว จึงบอกเนื้อความนั้นแก่กุมันทั้หลายว่า "ผู้มีอายุ ข้าพเจ้าไม่เคยมีประสบอุบัคธรรม, ไม่สามารถจะสับ ๑. ข. ชา. ตกุฎุกา. ๕/๕๒๘.