ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธรรมปิฏกฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า 157
พระผู้พระภาค ประทานพรนี้แด่ท้าวเธอแล้ว รุ่งขึ้นวันหนึ่ง
เสวยพระอาหารเช้าในพระราชวังแล้ว เมื่อพระราชาประทับ
อยู่ ณ ส่วนข้างหนึ่ง ดูเล่าว่า "ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ในเวลาที่
พระองค์ทรงทำทุกกรณี ทวนดาดหนึ่ง เข้ามาหาฉันบอกกว่า
"พระโอรสของพระองค์ยังคงคับแล้ว," ผมฉันไม่เชื่อถ้อยคำของ
เทวาดนั้น จึงคัดค้านเทวนั้นว่า "บุตรของข้าพเจ้ายังไม่บรรลุโพธิ-
ญาณ ย่อมไม่ทำกาละ;" ดังนั้นแล้ว, ตรัสว่า "หายพิธ นี่พระ
องค์ทรงเชื่อถือต่อได้อย่างไร ? แม้นกาลก่อน เมื่อเขาแสดงร่างกระดู
แก่วพระองค์ ทูลว่า "บุตรของพระองค์ยังคงคับแล้ว" พระองค์ยังไม่
ทรงเชื่อ ได้ตรัสสมหทรรษธรรมปลดจากพระอุปทูเหตุแห่งเรื่องนี้. ใน
กาลก่อนๆ พระราชดำรงอยู่ในอารามมาฉผล.
พระผู้พระภาค โปรดพระบิดให้ดำรงอยู่ในผล ๓ ด้วย
ประกอบนี้แล้ว มีฤทธสูงสุดแวดล้อม เสด็จกลับไปสู่รฐกฐ์
อีก, แต่แม้น ทรงรับปฏิญญาไว้กับอาณาบัณฑิตเศรษฐี เพื่อประโยชน์
แก่การเสด็จมาสู่รังสวดี, ครั้นเข้าจะเหนือวันมหาราชสำเร็จแล้ว,
เสด็จไปอำนาจพระองค์ในพระเชตวนามวิหารนั้น.
[พระนั่นจะอยากสิทธิ]
เมื่อพระศาสดา ประทับอยู่ในพระเชตวนอย่างนี้นั้นแล, ท่าน
พระนั่นจะกระสันขึ้นแล้ว จึงบอกเนื้อความนั้นแก่กุมันทั้หลายว่า
"ผู้มีอายุ ข้าพเจ้าไม่เคยมีประสบอุบัคธรรม, ไม่สามารถจะสับ
๑. ข. ชา. ตกุฎุกา. ๕/๕๒๘.