พระบิณฑบาตฝึกอธิษฐานแปล ภาค ๑ หน้า 97 : หน้า 99/217

ประโยค - พระบิณฑบาตฝึกอธิษฐานแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 97 [ระเบียบอุปาสนะสมาธีพุทธธาภา] กในสถานที่พระพุทธเจ้าทั้งหลายไม่ทรงคุ้นเคย ควรทิ้งภิญญู หนึ่งผู้บอกอุปาสนะจะต้องล้างหน้าไปก่อน คืออาสนะสำหรับพระ พระพุทธเจ้าทั้งหลาย พึงให้ปูในที่ทามกลาง อาสนะสำหรับพระสัทธูร เธอ พึงให้ปูด้านขวา อาสนะสำหรับพระมหาโมคลลานเธอ พึง ให้ปูด้านซ้ายแห่งอาสนะของพระพุทธเจ้าทั้งนั้น อาสนะสำหรับภิญญาสง พึงให้ปูบ้างทั้ง ๒ ดัดจากที่บันไป เพราะฉะนั้น พระมหากาลเธอ พักอยู่ในที่มีจิว ส่งพระฉลองคาไปว่า "เธอดงล่วงหน้าไปบอก การอุปาสนะ." [พระฉลองคาุหญิงจับสึก] พวกชนในเรือน ทำการเสร็จกับท่าน จำเดิมแต่ตำที่พวก เขาเห็นท่าน (แก่ล้ง) อุปาสนะต่ำในที่สุดพระสงเคราะห์ อุปาสนะสูง ในที่สุดของสงเคราะห์ พระฉลองคานอกนี้ ซึ่งว่า "พวกเจ้าจง อย่าทำอย่งนั้น จงอุปาสนะสูงในที่สูง ออโสณต่ำในที่ต่ำ." พวกหญิง ทำที่เหมือนไมได้บอกอันคำของท่าน รุ่งกันว่า "ท่านเที่ยวทำอะไรอยู่ ? หน้าที่ให้ปอสะไม่สมควรแก่ท่านหรือ? ท่านลาใครบวช ? ท่านใครเป็นผู้อบอุ่นให้วช ? มาในที่นี้ทำไม ? ดังนี้แล้ว ช่วยกันอุดสงบและจิวออกแล้ว ให้เนืองผ้าขาว สวมเทริด มาลาบนศิริยะแล้วส่งไปด้วยคำว่า "เธอดงไปนาสงค์พระศาสดามา, พวกเจ้าจงจะอุปาสนะ." ๓. ผู้ใหม่ในสงฆ์ หมายความว่า ผู้มีพรษยาน้อยกว่ากรผู้ในมหันต์