ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธัมมปทีปฐถูกแปล ภาค ๑ - หน้า 59
อัศจรรย์ความกรุณาในเธอ จึงได้ห้ามอรุณขึ้นด้วยกำลังฤทธิ์"
[ประชาชนเดือดร้อนตลอดถึงพระราชา]
ชาวพระนคร เมื่ออรุณไม่ขึ้นอยู่ ก็พากันไปสู่ประพระราชวัง
แล้วกราบทูลว่า "ข้าแต่สมเด็จท่าน เมื่อพระองค์ทรงครอง
ราชสมบัติอยู่ อรุณไม่ขึ้น, ของพระองค์จึงทรงพระกรุณาโปรดให้
อรุณขึ้น เพื่อพาะพระองค์ทั้งหลายเถิด"
พระราชา ทรงพิจารณาธิคุณอัคร มีฤทธรรมเป็นต้น
ของพระองค์ มีได้ทรงเห็นการอันไม่สมควรอะไร จึงทรงพระ
ดั่งว่า "เหตุอะไรหนอเนี้" ดังนี้ ทรงแววว่า "ชะรอยจะ
เป็นความวิบากของพวกบรรพชิต" ดังนี้แล้ว จึงรัสถามว่า
"พวกบรรพชิตในพระนครนี้ มีอยู่บ้างหรือ?" เมื่อมีผู้กราบทูลว่า
"เมื่อเวลเย็นนานนี้ มีพวกบรรพชิกมาสู่โรงนอนอย่างหมอ พระเจ้าเข้า"
พระราชมีราชบูรณะถือคบกันเล็ดไปนั้น ในทันใดนั้นเอง ทรงออกวาว
พระนารถนาคบาสแล้ว ประทับ ณ ที่ตรงข้างหนึ่งรัสถามว่าว่า
"ผู้เป็นเจ้าหน้าที่ การงานทั้งหลายของพวก
ชมพูทวีป ย่อมเป็นไปไม่ได้, โลกเกิดผิดแล้ว
เพราะเหตุอะไร ท่านอันข้าพเจ้าถามแล้ว ได้
โปรดบอกเหตุนี้แก่ข้าพเจ้า.."
นามดาบส เล่าเรื่องทั้งปวงตามายเสร็จแล้ว ถวายพระว่าว่า
"อาตมภาพ อันดับบาสูปนี้สำเร็จแล้วเพราะเหตุนี้. เมื่อเป็นอย่างนั้น
๑. เม ศัพท์แปล ๒ ครั้ง