พระธัมปิฏกฉบับแปล: เรื่องราวพระเทวทัต : หน้า 188/217

ประโยค - พระธัมปิฏกฉบับแปล ภาค ๑ หน้าาที่ 186 อยู่ในโศกนาฏดิถีแล้ว พระกฤษณะและพระกิริพิลเดร กายหลังเจริญวิปัสสนาได้บรรลุพระอรหัต พระเทวทัตได้บรรลุถืออธิษฐานของปฏิสนธิ [พระเทวทัตแสดงฤทธิแก่อตสัตว์ฤาชมภาว] ในกาลต่อมา เมื่อพระศาสดาประทับอยู่ในกรุงโกสัมพี ลาดแลลักษณะเป็นอัมพกา เกิดขึ้นแต่พระตกดพรอด้วยพระสงฆ์สาวก มนุษย์ทั้งหลายในกรุงโกสัมพีนี้ มีมือถือผ้าและสักการะเป็นต้น เข้าไปสู่พระราหลัสถามว่า "พระศาสดาประทับอยู่ที่ไหน? พระสารีบุตร-เธออยู่ที่ไหน? พระมหาโมคลัลลานเธออยู่ที่ไหน? พระมหากัสสป-เธออยู่ที่ไหน? พระภัทรเทวะเธออยู่ที่ไหน? พระอนุรุทธเธออยู่ที่ไหน? พระอานนท์เธออยู่ที่ไหน? พระคุณาเธออยู่ที่ไหน? พระกำพูลเธออยู่ที่ไหน?" ดังนี้แล้ว เที่ยวตรวจดูถิ่นสถานสิมมา-สาวก. ชื่อว่าผู้ถามว่า "พระเทวทัตเธอรึหนี่ที่ไหน?" ดังนี้ ย่อมไม่มี พระเทวทัตจึงคิดว่า "เรามาช่วยกันด้วยศาละเหล่านี้เหมือนกัน, แม้ศาลนี้จะดีเป็นนิติธรรมรพิซ. แม้เรา ก็เป็นนิติธรรมรพิซต์, พวกมนุษย์มีอิสระลอกและสักการะสงฆา ท่านเหล่านี้อยู่, ผู้ถือถึงชื่อของเราบังได้มั้ย, เราจะสมคบกับใครหนอแล พึ่งยังใครให้เลื่อมใสแล้วยังลาภและสักการะให้เกิดแก่เราได้." ที่นั่น ความตกลงใจนี้แก้เอาว่า "พระเจ้าพิมพิสารนี้ พร้อมกับบริวาร ๑๑ นทฤุ ทรงดำรงอยู่ในโศกนาฏดิถีแล้ว ด้วยทัสสนะเป็น