ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระอภิธรรม พระบรมปทุมอโศก แปล ภาค ๑ หน้าทที่ 173
๑๑. เรื่องเม็มอาษา* ๑๑ [ข้อความเบื้องต้น]
พระศาสดา เมื่อปรับอยู่ในพระนครวัน ทรงปรารภเม็มอาษา ตรัสพระธรรมเทสนั้นว่า "อิช โมกิต เปจจ โมกิต" เป็นต้น.
[อุปาสกและครองครัวว่าเพ็ญกุลเป็นนิคร [ได้ข่าว ในเมืองสวัสดี ได้รับอาบาสก์ปฏิบัติธรรมประมาณ ๕๐๐ คณะ บรรดาอาบาสก์เหล่านั้น คนหนึ่ง ๆ มีอาบาสก์ เป็นบริวาร คนละ ๔๕๐. อาบาสก์ที่เป็นหัวหน้าแห่งอาบาสก์เหล่านั้น มีมุตตร ๙ คน ชิต ๗ คน. บรรดาคู่และชิตเหล่านั้น คนหนึ่ง ๆ ได้มีสลากฤกษณ์ สลากฤกษณ์ ปกิณกฤกษณ์ อุไสฤกษณ์ อาคันตกฤกษณ์ วิสารสกฤกษ์ ์ อะอย่างละที่. ชนะแห่งนั้น ได้เป็นผู้ชื่อ อนุชาต-บุตรด้วยกันทั้งหมดที่เดียว. (เป็นอน่าวา) สลากฤกษณ์เป็นต้น ๑๖ ที่ คือ ของบุตร ๑๘ คน ของภรรยาหนึ่ง ของอุปาสกาหนึ่ง ยอมเป็นไปด้วยประกอบนี้. เขาพร้อมทั้งบุตรและภรรยา ได้เป็นบุตรศีล มีกัลยาณธรรม มีความจินตนาการทนทาน ด้วยประกอบนั้น. ดำในกลากอื่น โรคเกิดขึ้นแก่เขา. อายุสังขารเสื่อมแล้ว.
[อุปาสกป่วยนอนฟังธรรม]
เขาใครจะสั่งธรรม蒓ส่ง (คน) ไปสำนักพระศาสดา ด้วยกราบพูด "อพระองค์ได้โปรดส่งกุ่ย รูป หรือ ๑๖ รูป ประทาน
* พระมหาพิบุ ม. ๓. ปัจจุบันเป็นที่พระราชมณฑป วัดบวรมงคล แปล.