พระอัลปะ- พระธัมป์ปะที่ถูกอ้างแปล - ภาค ๑ : หน้า 125/217

ประโยค - พระอัลปะ- พระธัมป์ปะที่ถูกอ้างแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 123 หากมามีแล้ว ถามว่า "ผู้มีอายุ ท่านบวชอุกิครเฉพาะใคร ? ใครเป็นศาสดาของท่าน ? หรือว่าท่านชอบใจธรรมของใคร ?" นั้นนั้น ความปรีชาก็ได้มันก็เพราะว่า "กาลนี้มีใช่กลถาม ปัญหาภิกษุณีแล้ว ภิกษุณีถกาก็เข้าไปสู่สะแว่นบ้านเที่ยวบินทบาท ถ้ากระไร เรามื่อแสวงหาโมกษธรรมที่คนดูอารู้แล้ว ควรคิดตามภิญญูปนี้ไปข้างหลัง ๆ." เขาเห็นพระเณรเณร ได้บัณฑิตบาดแล้ว ไปสู่โอกาสแหน่งใดแห่งหนึ่ง และทราบความที่พระเณรนั้นประสบผลดี จึงได้จัดดองค์ปิระพากสำหรับตนถวาย. แม้ในเวลาที่ท่านฉันเสร็จแล้ว ก็ได้ถวายในคุณโทของตนแต่ถวาย. ครั้นทำอาจิวัตรอย่างนั้นแล้ว จึงทำปฏิสนธิอย่างจับใจกับพระเณร ซึ่งฉันเสร็จแล้ว เรียนถามอย่างนี้ว่า "ผู้มีอายุ อินทรีย์ของท่านผ่องใสจน, ผิวพรรณบริสุทธิ์ผุดผ่อง, ผู้มีอายุ ท่านบวชอุกิครเฉพาะใคร ? ใครเป็นศาสดาของท่าน ? หรือท่านชอบในธรรมของใคร ?" [พระอัสสชลสวดหัวใจพระศาสนา] พระเณรคิดว่า "ธรรมบาลปริทูบกหลานนี้ ย่อมเป็นปฏิบัติคุณต่อพระศาสนา, เราจักแสดงความลึกซึ้งในพระศาสนาเผื่อพระพฤหัสนี่,". เมื่อจะแสดงความที่ตนบวชใหม่ จึงกล่าวว่า "ผู้มีอายุ เราเล็นเป็นผู้ใหม่บวชแล้วไม่นาน เพิ่มมาสู่ธรรมวิจัยนี้, เรางไม่สามารถแสดงธรรมโดยพิศดารก่อน." ปริพาชกเรียนว่า "ขอเจ้าชื่ออุปติสสะ, ขอพระผู้เป็นเจ้ากล่าวตามสามารถเกิด จะน้อยหรือมากก็ตาม ข้อนั้นเป็นกระของข้าเจ้า เพื่อแทนตลอดด้วย ๑๐๐ นัย ๑,๐๐๐ นัย"ดังนี้แล้วเรียนว่า