พระธัมม์ทิวทัศน์ฉบับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 106 : หน้า 108/217

ประโยค - พระธัมม์ทิวทัศน์ฉบับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 106 ชวนคนอื่น, ผู้นั้น ย่อมได้ทั้งโภคสมบัติ ทั้งบริวารสมบัติ ในที่แห่งตน เกิดแล้ว ๆ ฉันรอดอัศวภาพบ้าง พันอัศวภาพบ้าง แสนอัศวภาพบ้าง." [นิมนต์ก็ตกนับรับคำถาม] บรรลุผู้มีติดต่อคนหนึ่ง ฟังพระธรรมเทานั้นแล้ว คิดว่า "ท่าน ผู้เจริญ พระธรรมเทานำอัครรรษยา, พระผู้เป็นเจ้าสารีบุตร กล่าวเหตุแห่งความสุข, เราทำธรรมอันยังสมบัติทั้ง ๒ เหล่านี้ให้ สำเร็จ ย่อมสมควร" ดังนี้แล้ว จึงนมัสการพระเทวะว่า "ท่านอาจาร พระอาจาร ถามว่า "ท่านต้องการภิกขุเท่าไหร่ ? อบาสก." อาบาสก ย้อนถามว่า "ภิกษุที่เป็นบริวารของได้เท่ามีเท่าไหร่ ? ขอรับ." ถ. มีประมาณพันรูป อบาสก. ฎ. เท่าท่านผู้เจริญ ขอได้เท่าพร้อมด้วยภิทุ่งทั้งหมดที่เดียว โปรดรับภิทุ่ง (ของผม) พระเทวะรับ นิยมต์ แล้ว. [ชวนชาวบ้านถวายภัตตาหาร] อุบาสกเกี่ยวไปในถนนพระนครรัชต์ชวนด้วยคำว่า "บ้านแม่ และพอทั้งหลาย ฉันนอัตถกถาภูมิไว้พันรูป, ท่านทั้งหลายจักอาจถวายภิทุ่งแก่กุฎิจำนวนเท่าไหร่ ? ท่านทั้งหลายจักอาจถวายภิทุ่งและภิทุ่ง มีจำนวนเท่าไหร่ ?" พวกมุนิยักกล่าวโดยเหมาะพอควร (แก่กัลย) ของตน ว่า "พวกฉันจักถวายภิทุ่ง ๑๐ รูป, พวกฉัน ๒๐ รูป, พวกฉัน ๓๐ รูป."