พระอุ้มพระทิฐิ - ภาค ๑ บทที่ ๑ : หน้า 68/217

ประโยค - พระอุ้มพระทิฐิถูกอธิบาย ภาค ๑ - หน้าที่ 66 เมื่อครรภ์แล้วเป็นครั้งที่ ๒ นางก็ได้บอกแก่หญิงหมันนั้น แม หญิงหมันก็ได้ทำภรรย์ให้ตน ด้วยอุบายอย่างนั้นแหละ เป็นครั้งที่ ๒ ลำดับนั้น พวกหญิงที่บอกกัน ได้ถามนางนั้นว่า "หญิง ร่วมสามีทีอันตรายหล่อน่ะหรือไม่?" นางแจ้งความนั้นแล้ว ถูก หญิงเหล่านั้นกล่าวว่า "หญิงอันธพล เหตุไร หล่อนจึงได้ทำอย่าง นั้นแล? หญิงหมันนี้ ได้ประกอบสำรับทำภรรย์ให้ตาเกี๊ยก หล่อนอายุได้มากๆ" ในครั้งที่ ๓ นางจึงได้บอก ต่อมา[ฝ่าย] หญิงหมันเห็นท้องของนางนั้นแล้วจึงกล่าวว่า "เหตุไร ? หล่อนจึงไม่บอกความที่ครรภ์ตั้งแก่นั่น" เมื่อหญิงนั้นกล่าวว่า "หล่อน นำฉันมาแล้ว ทำภรรย์ให้ตนไปเสียถึง ๒ ครั้งแล้ว, ฉันจะบอกแก่หล่อน ทำไม?" จึงคิดว่า "บิดดี เราชินหายแล้ว" คอยดูแลความามระมาณ ของนางกุมาริกานั้นอยู่ เมื่อครรภ์แก่เต็มที่แล้ว, จึงได้ช่อง ได้ประ- กอบยาให้แล้ว. ครรภ์ไม่อาดดนัก เพราะครรภ์แก่ จึงนอนขวาง [วาร] เวทนากล้าแรงได้เกิดขึ้น, นางจึงความสงสัยในชีวิต. นางตั้งความปรารถนาว่า "เราถูกมันให้บินหยแนแล้ว, มันเอง นำเรามา ทำภรรยาให้จนหายถึง ๓ คนแล้ว, บัดนี้ เราเองจะอิจฉาย, บัดนี้ เราจะจีบหาย, บัดนี้ เราจุดอัสดงภาพนี้ พึงเกิดเป็นนางยักษ์นิ M อาจเคิ่ยวกินทราม ของมันเกิด" ดังนี้แล้ว ตายไปเกิดเป็นแม่มณีในเรือนนั้นเอง. ฝ่ายสามี จับหญิงหมันแล้ว กล่าวว่า "เจ้าได้ทำการตัดกระดูกของรน ให้ขาดสุข" ดังนี้แล้ว ทุบด้วยอวะจะทั้งหลายมีคอกและเขาเป็นต้น