การสนทนาระหว่างพราหมณ์และเทพบุตร พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค 1 หน้า 45
หน้าที่ 45 / 217

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาในบทนี้นำเสนอการสนทนาระหว่างพราหมณ์กับเทพบุตร ซึ่งแสดงถึงความเศร้าโศกของตัวละครหลักที่ต้องการหาความสงบและการปลดปล่อยจากความโศกเศร้า. พราหมณ์สอบถามถึงตัวตนของเทพบุตร และแสดงถึงความต้องการที่จะรู้จักและเข้าใจความเป็นไปของจักรวาล. จุดเด่นในบทนี้คือการสะท้อนถึงอารมณ์ที่เต็มไปด้วยความวิตกกังวลและคำถามเกี่ยวกับความหมายในชีวิต

หัวข้อประเด็น

-การสนทนาในอากาศ
-อารมณ์และความรู้สึก
-การสำรวจความหมายของชีวิต
-ความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์และเทพ
-การนำเสนอแนวคิดเรื่องนิพพาน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระจันทปัทถูกถามแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 43 เป็นคนเวล่า, ข้าเจ้าอยากได้บุรุษที่ทำ กะแล้วคืนมา เป็นเหมือนนากร้องไหอยาก ได้พระอันท์' ดังนี้แล้ว เป็นผู้ชายโศก เพราะอ้อมคำของมาณพนั่น, เมื่อ จะทำความชมหามพ ได้กล่าวคำเหล่านั้นว่า "ท่านมารดาข้าทำซึ่งเป็นผู้ร้อนหนากหนา เหมือนบุคคลดับไฟดีดน้ำด้วยน้ำ, ข้าพเจ้า ย่อมยังความกระวนกระวายทั้งปวง ให้ดับได้ ท่านผู้บรรเทาความโศกถึงบุรดของข้าเจ้า อัน ความโศกครอบงำแล้ว ได้อนุลักษณ์คือความ โศกอันเสียหายทุ้ยทับออกได้หนอ ข้าพเจ้า นั่นเป็นผู้มีลูกครน่าน่าทนอนเสียแล้ว เป็น ผู้เยียมสงบแล้ว, พ่อมาขพ ข้าพเจ้าหายเศร้าโศก หยาร้องไห้ เพราะได้ฟังคำอันของท่าน." [พราหมณ์สนทนากับเทพบุตร] ขณะนั้น พราหมณ์ เมื่อจะถามเขาว่า "ท่านชื่ออะไร ?" จึงกล่าวว่า "ท่านเป็นเทวดาหรอกธรรพ์ หรือว่าเป็นทั้ง บุรุษทักราว, ท่านชื่ออะไร ? หรือเป็น บุตรของใคร ? อย่างไร ข้าพเจ้าจะรู้จัก" ๑. สนท ในอากาศท่ากับ สนาน ๒. นิพพาน๎ เป็นอุดมบรม ๓. วิวัตติ วิวัตนะ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More