การปฏิญาณและการรักษาของพระสงฆ์ พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค 1 หน้า 18
หน้าที่ 18 / 217

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้กล่าวถึงการปฏิญาณของพระสงฆ์ที่ต้องถูกถามเกี่ยวกับการทำนัตถุฑฐรรม ซึ่งนำไปสู่การสอบถามจากหมอเกี่ยวกับการรักษา พระสงฆ์ได้รับคำถามและคำสอนเกี่ยวกับการรักษาและจรรยา โดยกล่าวถึงความสำคัญของการปฏิบัติตนในทางที่ถูกต้องเพื่อให้บรรลุถึงการเป็นพระอรหันต์.

หัวข้อประเด็น

-การปฏิญาณของพระสงฆ์
-การรักษาในศาสนาพุทธ
-คำสอนของหมอ
-การปฏิบัติตนที่ถูกต้อง
-การบรรลุถึงพระอรหันต์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระตั้งปฏิญาณที่จะถูกถามแปล ภาค ๑ - หน้า 16 ทำนัตถุฑฐรรม แล้วจึงเข้าไปบ้านเพื่ออินทบทด หมอเห็นแล้วเรียนถามว่า 'ท่านเจ้าข้า ท่านทำนัตถุฒรรมแล้วหรือ?' ก. อ๋อ อุบาสก. ม. เป็นอย่างไรบ้าง ขอรับ. ก. ยังแทงอยู๋เทียว อุบาสก. ม. ท่านนั่งหยุดหรืออนหยุด ขอรับ. พระเกะไดรับแล้วเสีย ท่านแม่อ้อมหมอตามถามก็แล้วไม่พูดอะไร ขณะนั้น หมอถามกะว่าท่านว่า "ท่านผู้เจริญ ท่านไม่ทำความสบาย ตั้งแต่วันนี้ ขอท่านอย่าได้กล่าวว่าหมอผู้นั้นผุ้งน้ำนั้นให้เรา" แม้บ้านเจ้าก็กล่าวไม่ว่าห์ ข้าพเจ้าถูกน้ำนั้น." [พระเกะไดรับแล้วด้วยบารมีองค์พระครหัด] พระเกะไดรับบอกเลิกแล้ว กลับไปสู่การ คำว่า "ท่านแม่หมอเขาก็บอกเลิกแล้ว ท่านอย่าได้สะอิทธิบาทเสียนะ สมนะ" แล้วกล่าวสอนตนด้วยคำนี้ว่า "ปะติยะ ท่านถูกหมอเขาบอกเลิกจากการรักษา ทิ้งเสียแล้ว เท่ยงต่อจรรยา ในจึงยังประมาณอยู่ล่ะ ?" ดังนี้แล้ว ข้าเปิญสุขสมบรม. ลำดับนั้น พอมีผมยามล่วงแล้ว ทั้งดวงตา ทั้งกิศส ของท่านแตก (พร้อมกัน) ไม่ก่อนไม่หลังถาวกัน ท่านเป็นพระอรหันต์ ๑. คือต้าป่านมั่น.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More