ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประกอบ - พระปิยะปที่ถูกต้องแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 113
๔. เรื่องสมชัย* [๑]
ข้อความเบื้องต้น
พระศาสนา เมื่อประทับอยู่ในพระพุวั วัน ทรงปรารถนา ความไม่มาของสมชัย (ปรโยค) ซึ่ง ๒ พระอัฏฐสาวกกราบทูลแล้ว ตรัส พระธรรมเทศนนี้ว่า "อาสาสามติ" เป็นต้น.อนุญาพิศดา ในเรื่องสมชัยนั่น ตั้งต่อไปนี้
[พระศาสดาได้รับพยากรณ์แต่พระพุทธเจ้า ๒๓ พระองค์]
ความผิดหว่า ในที่สุด ๕ ลงไข ยิ่งด้วยแสนกลับแต่ลักษณะ ไป พระศาสดาของเราที่หลาย เป็นฐานของพรหมนามว่า สุมนะ ในอราวดีน คร ถึงความสำเร็จคือปลายระดับแล้ว โดยกาล ล่วงไปแห่งมารดาและบิดา ทรงบริจาคทรัพย์นันได้หลายโกฏิ บ่วง เป็นอยู่ในวันมนประเทศ ทำงานและอธิษฐานให้เกิดแล้ว ไป โดยอากาศเห็นคนถางทางอยู่เพื่อประโยชน์ดีฉัน (ออก) จากสุดพน- วิหาร เข้าไปสู่สมราวดีนคร แห่งพระพระผลพระนามว่าที่ปิงร แม้นคนก็ถือเอาเประเทศแห่งนั้น เมื่อประเทศนั้น ยังไม่ทันเสร็จ นอนทอดตนให้เป็นอะพน ต่ำหนังเสือเหลืองบนเปลือกตา เพื่อพระ ศาสดาผู้เสด็จมาแล้ว ด้วยประสงค์ว่า "อพระศาสดาพร้อมด้วยพระ สงฆาสาวกา ไม่ต้องทรงเหยียบเปลือกตา จงทรงเหยียบยิไปเกิด" แต่พอพระศาสดาอวดพระเนตรเห็น ก็ทรงพาพากรว่า "ผู้นี้เป็น
* พระมหาอุบ ป. ๓ ปีปัจจุบันนี้ที่ พระราชมาถารณ์ วัดบวรมงคล แปล.
๑. วาจาเป็นเครื่องกล่าวโดยลำดับ.