พระอิฐมนต์ทิฏฐิฉกาจแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 128 พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค 1 หน้า 130
หน้าที่ 130 / 217

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงการสำเร็จและการบรรลุของสาวกในพระพุทธศาสนา โดยแสดงให้เห็นถึงบทบาทของพระมหาโมคลัลลานะและพระสาริณบุตรที่บรรลุเป็นสาวกบามีญาณ สิ่งที่ทำให้พวกเขาบรรลุคือการมีปัญญาและการฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง ซึ่งเป็นตัวอย่างที่ดีในด้านการศึกษาและการปฏิบัติธรรม ตลอดจนการศึกษาพระสูตรต่าง ๆ ที่ช่วยให้เข้าถึงความรู้แจ้งในพระพุทธศา.

หัวข้อประเด็น

-บรรลุพระอรหัต
-คุณธรรมของสาวก
-ความสำคัญของญาณ
-การฝึกฝนและการปฏิบัติธรรม
-พระมหาโมคลัลลานะ
-พระสาริณบุตร

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระอิฐมนต์ทิฏฐิฉกาจแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 128 แก้บริษัทของทั้ง ๒ สายันั้น เวียนพระอัครสาวไทย ๒ เสีย, ชนะ ที่เหลือ บรรลุพระอรหัตแล้ว, ก็เกิดด้วยมรรคเบื้องสูงของพระอัครสาว ถามว่า "เพราะเหตุไร." แก้ว่า "เพราะสาวกบามีญาณเป็นของใหญ่." ต่อมาในวันที่ ๗ แต่งมงแล้ว ท่านพระมหาโมคลัลลานะเข้าไปอาศัยอยู่บ้านกัลวาละ ในวันคริสต์ เมื่อถึงนิคมจะครองนัง อันพระศาสดาทรงให้สงเวรแล้ว บรรเทาถึงมิยะ ๗ กำลังฟังพระธาดกรรมฐานที่พระจาตุดประทานแล้ว ได้ยังโกโมร ๓ เมื่องบนให้สำเร็จ บรรลุที่สุดสาวกบามีญาณแล้ว. ฝ่ายพระสาริณบุตร ล่วงได้ถึงเดือนแต่นวันบง เข้าไปอาศัยครองราชฑูหันแหละ อยู่ในใจสุดระดา กับด้วงพระศาสดา เมื่อต้นพระศาสดาแสดงเวทนาปรีดาหรุตร แก่ทีมบรรพชกผู้หลายของตน, ส่งญาณไปตามกระแสแห่งพระสูตร ก็ได้บรรลุที่สุดสาวกบามีญาณ เหมือนผู้ที่บริโภคอัครที่เขาดอให้ผู้อื่น. มีคำว่าที่ท่านพระสาริณบุตร เป็นผู้มีปัญญามาก มี ใช้ หรือ? เมื่อเป็นเช่นนั้น เพราะเหตุไร จึงบรรลุสาวกบามีญาณซ้ำกว่า พระมหาโมคลัลลานะ." แก้วว่า "เพราะมีบริกรรมมาก." เหมือนอย่างว่า พวกคนเขาใจประสงค์จะไปในที่ไหน ก็ออกไปได้รวดเร็ว ส่วนพระราชา ๑. มาโมคลูลานสุดู อง. สุตก. ๒๓/๓๓ ว่า กลุวลามุตตคามิก.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More