พระปิยมหามุนี: การประจักษ์ของพราหมณ์ : หน้า 47/217

ประโยค - พระปิยมหามุนีถูกอธิบายภาค ๑ - หน้า 45 พราหมณ์ก็มเต็มแล้วด้วยปีติ เขาเมื่อประกาศปีนี้นั่น จึงกล่าวว่า "น่าอัศจรรย์หนอ น่าประหลาดหนอ วิบาก ของความทำอัญชัญนี้เป็นไปได้เช่นนี้ แม้ ข้าพเจ้า มีโป่งบานแล้ว มิดจิตเลื่อมใสแล้ว ถึงพระพุทธเจ้า เป็นสัจจะในวันนี้และ" [เทพบุตร โอวาทพราหมณ์เต็มแล้วก็หายตัวไป] ลำดับนั้น มานพได้กล่าวตอบเขาว่า "ท่านจงเป็นผู้มึดเสื้อสีแล้ว ถึงพระ พุทธเจ้า ทั้งพระธรรม ทั้งพระสงฆ์ ว่าเป็น สัจจะในวันนี้แล้ว ท่านจงเป็นผู้มึดเสื้ออมใส อย่างนั้นนั่นแล สมาทานสิกขาบท ๕ อย่างให้ ขาดทาน สงิษณะจากปาณผลิบาด (การ ฆ่าสัตว์) จงวันจากที่เจ้าของยังไม่ให้นโลก, จงอย่าดื่มน้ำเมา, จงอย่าฆ่าคน, และงดเป็น ผู้เต็มใจด้วยภาระของตน." เขาว่า "ดีแล้ว" ได้มาย่อกาดลา่นว่า "ลูกอ่อนยักษ์" ท่านเป็นผู้ใครประโยชน์แก่- ข้าพเจ้า, ลูกอ่อนเทพา ท่านเป็นผู้ใครสิ่งที่เหี่ยว ลูกแก้ข้าพเจ้า, ข้าพเจ้าจะทำ (ตาม) ถ้อยคำ ของท่าน, ท่านเป็นอาจารย์ของข้าพเจ้า, ข้าพเจ้า ๑. คำนี้ในที่อื่นหมายถึงผู้สูญร้าย แต่ในที่หมายถึงผู้อื่นบุคคลควรบูชา