ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประไดา - พระปิยะปกป้องถามแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 200
เป็นผู้อื่นดีในพระราชามาจามว่า ปีฉลู ในานครพนาสิ่งซึ่งเศร้าถึงหายช้า ไม่เป็นที่รักของชนทั่วไป สวรรคตแล้ว จึงตรัสปิงคลาดดา
นี้เป็นคำว่านะ
พระโพธิสัตว์กล่าวว่า
"ชนทั้งสิ้น อื่นพระเจ้าจะคะเนียนแล้ว, เมื่อ
ท้าวเธอ สวรรคตแล้ว ชนทั้งหลาย ย่อมสวยปีดี,
พระเจ้าฯ จะมีพระเจตนาไม่ด่า ได้เป็นที่รักของเจ้า
หรือ ? แนะนำประตู เหตุไร ? เจ้าจึงร้องไห้."
นายประดูกล่าวว่าตอบว่า
"พระราชา มีพระเนตรไม่ดำ หาได้เป็นที่รักของ
ข้าพระองค์ไม่ได้ ข้าพระองค์ล้าต่ายก็สลดกลัวล้มลงมา
ของพระราชานั้น, ด้วยว่า พระราชพระองค์นั้น
เสด็จไปจากที่นี้แล้ว พึงเมียมเนียบเมียนังอรุณ, มังจู-
ราชั้นถูกเมียเดิมแล้ว พึงนำพระองค์กลับมาที่
นี้อีก."
[ผู้ทำายบ่อยมเดือดร้อนในโลกทั้ง ๒]
ภูตู้ทั้งหลาย ทูลถามพระศาสดาว่า "เข้าแต่พระองค์ผู้อริญ
บัดนี้ พระเทวทัตเกิดแล้ว ณ ที่ไหน? พระศาสดาตรัว่า "ในอดีวี
มานานรณ ภิญทูลนั้นกรมุตูลว่า "ข้าแต่พระองค์
ผู้อริญ พระเทวทัตประพฤติดื้อร้อนในโลกนี้แล้ว ไปเกิดในสถานที่
๑. ข. ชา. ๒๓/๕๒. ทุติยกทก. ๑/๗/๕