ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระอิฐมปฐมที่ฐูกแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 55
ค. ข้าพระองค์ไม่ได้ถามโดยอีเือเพื่อ พระเจ้าขา.
ส. เธอได้ถามโดยอีเือเพื่อ พระเจ้าขา.
ค. ข้าพระองค์ไม่ได้ถามโดยอีเือเพื่อ พระเจ้าขา.
ส. เธอำนาถมันมาแล้ว ทำกาารนวดเท่าให้หรือ ?
ค. ไม่ได้ทำ พระเจ้าขา.
[พระสิลสะ ไม่อนมบมาภิกขสูญเม]
ส. ดิสีสะ วัดทั้งปวงนั้น เธอควรทำกัมภิญญูผู้แท. การที
เธอไม่ได้ทำตัวทั้งปวงนั้น นั่งอยู่ในท่ามกลางวาร ไม่สมควร, โทษ
ของเธอเองมี, เธอจงขอโทษกัมภิญญูทั้งหลายนันเสีย.
ค. พระองค์ผูเจริญ พวกกัมภิญญูได้กล่าวข้าพระองค์, ข้าพระองค์
ไมยอมขอโทษเธอ.
ส. ดิสีสะ เธออย่าได้ทำอย่างนี้; โทษของเธอเองมี เธอจงขอโทษ
กัมภิญญูเหล่านั้น.
ค. พระองค์ผูเจริญ ข้าพระองค์ไม่ยอมขอโทษกัมภิญญูเหล่านี้.
ลำดับนั้น พระศาสดา เมื่ออภิกข์ทั้งหลายกราบทูลว่า "ขันเต
พระองค์ผูเจริญ พระสิลสะนี้เป็นคนว่ายาก" ดังนั้นแล้ว ตรัสว่า
"กัมภิญญูทั้งหลาย ตลอดนี้ มีใช้เป็นผู้ว่ายากแต่ในบัดนี้เท่านั้น, ถึงใน
กลกอ่น ตีสสะนี้เป็นคนว่ายากเหมือนกัน," เมืออภิกข์เหล่านั้น
กราบทูลว่า "ข้าแต่พระองค์ผูเจริญ ข้าพระองค์ทั้งหลายทราบ
ความที่เธอเป็นผู้มาก แต่ในบัดนี้เท่านั้น, เธอได้ทำอะไรไวใน
อดีตกัน" ดังนี้แล้ว จิตตรัสว่า "กัมภิญญูทั้งหลาย ถ้าอย่างนั้น