พระธัมปทีปถูกถามแปล ภาค ๑ - หน้า 81 : หน้า 83/217

ประโยค - พระธัมปทีปถูกถามแปล ภาค ๑ - หน้า 81 ด้วยวงดังกน้ำฉันน้ำใช้มาถังไว้ เมื่อพระประสงค์ด้วยน้ำร้อน ก็จัดน้ำร้อนถวาย พระช้างนั้นจัดน้ำร้อนให้เองอย่างไร ? พระช้างนั้น สีไม้แท้ด้วยวงให้ไฟเกิด ใส่ฟันไฟลงขึ้น เผ็ดกลในงอไฟนั้น แล้ว กลิ่งก่อนสีลากนั้นไปด้วยก่อนไหม ทิ้งลงในอังที่ตัว กำหนดหมายไว้ ลำดับนั้น ห่อนวงลงไป รู้ว่าน้ำร้อนแล้ว จะไป ถวายบังควรมพระศาสดา พระศาสดาตรัสว่า "ปริเลยยะนะ น้ำเจ้าดำ แล้วหรือ ? " ดังนี้แล้ว เสด็จไปสรงในที่นั้น ในกาลนั้น พระช้าง นั่นนำผลไม้ง่ายถวายแต่พระศาสดา ก็เมื่อพระศาสดา เสด็จเข้าบ้านเพื่อบิณฑบาต พระช้างนั้นถือบาตรวิจวาวไว้บนน ตระพอง ตามเสด็จพระศาสดาไป พระศาสดาสั่งถึงแดนบ้านแล้ว รับส่งว่า "ปริเลยยะนะ ตั้งแต่ที่นี่ เข้าไม่ออกไปได้ เจ้าของบาตร จิรวของเรา มาดีแล้ว ให้พระช้างนั้นถือบาตรวิจวาวแล้ว เสด็จเข้าบ้านเพื่อบิณฑบาต ส่วนพระช้างนั้นอ่อนอยู่ที่นี่เอง จน กว่าพระศาสดาจะเสด็จออกมา ในเวลาพระศาสดาเสด็จมา ทำการ ต้อนรับแล้ว คือบาตรวิจว โดยย่อก่อน (นำไป) ปลง ณ ที่ประทับ อยู่แล้ว ถวายงานพัดด้วยกิ่งไม้ แสดงว่าวรยุทธ์ ในอรติ พระช้าง นั้นถือท่านไม่ใหญ่กว่าดวง เที่ยวไประหว่าง ๆ แห่งราวป่าวว่า อธิษฐานขึ้น เพื่อกันอันตรายอันจะมีแต่เนื้อร้าย ด้วยตั้งใจว่า "จักรักษา พระศาสดา." ได้ยืนว่า ราวป่านั้นชื่อว่ารักษ์วัดสนตะ จำได้แต่ กลนั้นมา. ครั้นอรุนั้นแล้ว พระช้างนั้นทำวัตรเปง โดยอุบาย นั้นนั่นแห ตังแต่ถวายบำราสพระพิครัฐ.