อานิสงส์การบำเพ็ญบุญในพระพุทธศาสนา : หน้า 134/217

ประโยค- พระธัมปทัฒุถาแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 132 อานิสงส์ในธรรมที่บำประพฤติดี ผู้ปฏิบัติธรรมเป็นปกติ ย่อมไม่ไปสู่อบาย. อัญญโภคนิทญะ ปราราณาเพื่อเทวดธรรมอันลีก่อน [เขา] จึงได้ถวายทานส่วนเลิศ ๔ ครั้ง ในกาลแห่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระนามว่าพุทธสีส ด้วยประการอย่างนี้แล้ว อันึง แม้ในกาลแห่งพระพุทธเจ้าพระนามว่า ปฐมอ ตะ ในหาสาวดีน่ะ ในที่คุณสนใจต่อไปนี้ เขากาถามหาทานตลอด ๓ วันแล้ว หมอปลูกแทบมาหมดของพระผู้มีพระภาคพระองค์นั้น ตั้งปรารถนาเพื่อเทวดาธรรมอันลีก่อน [เขา] เหมือนกัน. เราได้ให้ผลที่อัญญโภคนทุญะนี้ปรารภนาว่าแล้วทีเดียว ด้วยประการฉะนี้ เราหได้เลือกหน้าไว้ไม่. [บรรพกรรมของชน ๕๕ คนมีศาสตรูเป็นต้น] ภิภูทั้งหลายทูลถามว่า "ชน ๕๕ คน มีศาสตรูเป็นประมุข ทำกรรมอะไร?" พระเจ้าข้า." พระศาสดา ตรัสว่า "แม่ชนะ ๕๕ นั้น ปรารภนาพระครหัต ในสำนักพระพุทธเจ้าพระองค์นั้น ทำกรรมเป็นบุญไว้มากแล้วภาย หลัง เมื่อพระพุทธเจ้าไม่อุบัติขึ้น เป็นหลายกัน ทำบุญร่วมเป็นวรรค กัน เที่ยวจัดแจงศพงไรวี่ทีพึง. วันหนึ่ง พวกเขาพบหญิงตายทั้งกลม ตกลงว่า "จักผง" จึงบ่าไปซึ่. ในชนเหล่านั้นพักไว้ในป้าย ๕ คน ด้วยสัจจะว่า "พวกท่านงผง" ที่เหลือเข้าไปบ้าน. นายยอดอทลาว