ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระฉันบาปที่ถูกแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 80
อ. พวกท่านลูกขรมพระศาสดาแล้วหรือ? ขอรับ.
ม. ยังไม่ได้ดูดขอขมา ผู้มีอายุ.
อ. ถ้างั้นนั้น ขอพวกท่านลูกของพระศาสดาเสีย ฝ่าย
พวกข้าก็จัดเป็นพวกท่านเหมือนอย่างก่อน ในภายเมื่อพวกท่านลูกของพระศาสดาแล้ว.
เธอทั้งหลายไม่สามารถจะไปสำนักของพระศาสดา เพราะเป็นภายในพรษยังภายในพรษนั้น ให้ล่วงไปได้ด้วยยาก.
[ช่างปราเลยอะอุปฌากพระศาสดา]
ฝ่ายพระศาสดา อันช้างนั้นอุปฌากอยู่ ประทับอยู่สำราญแล้ว.
ฝ่ายช้างนั้น ละฝูงเข้าไปสู่ราวป่าน เพื่อความความอยู่สุข.
พระธรรมสังกายกจากกล่าวไว้ว่าไง? พระธรรมสังกายหาการกล่าวไว้ว่า (ครั้งนั้น ความต่อไปนี้แก่พระองค์นั้นว่า "เราอยู่
อ Ges ด้วยขาช้างพลาย ช้างพิง ช้างสะเทินและลูกช้าง เกีอวิน
หญิงที่เข็ดปลายเสียแล้ว, และเขาคอเดียวกินกิ่งไม่กับเราหลังก ๆ
และเราดื่มน้ำที่ขุ่น, เมื่อเราลงและขึ้นสูแล้ว พวกช้างก็เดินเสียลก
สิกขาไป; ถ้อยอย่างไร เราจะหลีอออกจากหลูอยู่เดียว...." ครั้งนั้นแล้ว
พระช้างนั้น หลี่ออกจากโลง เข้าไป ณ บ้านปร่เลยระ ราวป่า
รักจนวิน คงไมละใหญ่ (และ) ที่พระผู้มีพระภาคเจ้า แดออยู่
แล้ว; ก็และครั้งนี้เข้าไปแล้ว ถวายบังคมพระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จอยู่
ไม่เห็นวัดดูอะไร อื่น ดังจะทีบควงไม้ละใหญ่ด้วยเท้า กาด (ให้
เรียบ) ถ้อยทีไม่ด้วยงวนกวาด. ตั้งแต่มัย พระช้างนั้นจับมือ