พระฉันบาปที่ถูกแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 80 พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค 1 หน้า 82
หน้าที่ 82 / 217

สรุปเนื้อหา

ในหน้าที่ 80 ของพระฉันบาปที่ถูกแปล อาจารย์ได้สอบถามถึงการรับคำขมาและการเข้าเฝ้าพระศาสดา บรรยายถึงการดำเนินชีวิตและความสุขของช้างในราวป่า รวมถึงการเข้าหาพระผู้มีพระภาคเจ้า โดยไม่สามารถไปพบพระศาสดาได้ง่ายๆ รายละเอียดเกี่ยวกับการดำเนินชีวิตในธรรมะนำเสนอผ่านบทร้อยกรองที่สวยงามและแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์และธรรมชาติ รวมถึงข้อคิดในการปฏิบัติตน.

หัวข้อประเด็น

- พระศาสda
- ธรรมะ
- บทสนทนา
- ช้าง
- ความสุขในธรรมชาติ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระฉันบาปที่ถูกแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 80 อ. พวกท่านลูกขรมพระศาสดาแล้วหรือ? ขอรับ. ม. ยังไม่ได้ดูดขอขมา ผู้มีอายุ. อ. ถ้างั้นนั้น ขอพวกท่านลูกของพระศาสดาเสีย ฝ่าย พวกข้าก็จัดเป็นพวกท่านเหมือนอย่างก่อน ในภายเมื่อพวกท่านลูกของพระศาสดาแล้ว. เธอทั้งหลายไม่สามารถจะไปสำนักของพระศาสดา เพราะเป็นภายในพรษยังภายในพรษนั้น ให้ล่วงไปได้ด้วยยาก. [ช่างปราเลยอะอุปฌากพระศาสดา] ฝ่ายพระศาสดา อันช้างนั้นอุปฌากอยู่ ประทับอยู่สำราญแล้ว. ฝ่ายช้างนั้น ละฝูงเข้าไปสู่ราวป่าน เพื่อความความอยู่สุข. พระธรรมสังกายกจากกล่าวไว้ว่าไง? พระธรรมสังกายหาการกล่าวไว้ว่า (ครั้งนั้น ความต่อไปนี้แก่พระองค์นั้นว่า "เราอยู่ อ Ges ด้วยขาช้างพลาย ช้างพิง ช้างสะเทินและลูกช้าง เกีอวิน หญิงที่เข็ดปลายเสียแล้ว, และเขาคอเดียวกินกิ่งไม่กับเราหลังก ๆ และเราดื่มน้ำที่ขุ่น, เมื่อเราลงและขึ้นสูแล้ว พวกช้างก็เดินเสียลก สิกขาไป; ถ้อยอย่างไร เราจะหลีอออกจากหลูอยู่เดียว...." ครั้งนั้นแล้ว พระช้างนั้น หลี่ออกจากโลง เข้าไป ณ บ้านปร่เลยระ ราวป่า รักจนวิน คงไมละใหญ่ (และ) ที่พระผู้มีพระภาคเจ้า แดออยู่ แล้ว; ก็และครั้งนี้เข้าไปแล้ว ถวายบังคมพระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จอยู่ ไม่เห็นวัดดูอะไร อื่น ดังจะทีบควงไม้ละใหญ่ด้วยเท้า กาด (ให้ เรียบ) ถ้อยทีไม่ด้วยงวนกวาด. ตั้งแต่มัย พระช้างนั้นจับมือ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More