การประสูติและบรรพชาของพระราชกุมาร : หน้า 117/217

ทรงถือปฏิสันถ์ในศกฤษณะสุภ อันพระประยูรญาติบำราศประมาณ สมบัติในศกฤษณะนั้น ทรงถึงความเจริญวัฒนิโดดเด่นลำดับ เสวยสิริราชสมบัติในปราสาททั้ง ๓ อันสมบูรณ์คู่ทั้ง ๓ คูสฤษดิสมบัติในโลก. [ทรงเหนี่วเทวดาดูแล้วเสด็จบรรพชา] ในยุคที่เสด็จไปเพื่อประทานพระอุทกาน ทรงเห็นเทวดา ๓ กล่าวคือ คนแก่ คนเจ็บ และคนตาย โดยลำดับ ทรงเกิดความสงเวช เสด็จกลับแล้ว ในวันที่ ๔ ทรงเห็นบรรพชิต ยังความพอพระทัยในการบรรพชาให้เกิดนิ่วว่า "การบรรพชาดี," เสด็จไปสู่ทาน ยังวันให้ลื่นไปในพระอุทานนั้น ประทับรับร่มขออัน เป็นมงคล อันวิสุทธิมเทพพฤกษ์ผู้จําลองเทพเป็นช่างกล้ากามตาแต่งถ้วย ทรงสาดับข่าวประสูติของทูลกุมาร ทรงทราบถึงความเสนาะในพระโอรสเป็นกำลัง ทรงพระดำริว่า "เราจะจัดเครื่องผู้นี้ ขนผูก มัด (เรา) ไม่ได้ทีเดียว, เวลาเดียวเสด็จเข้าไปยังพระนคร ทรงสับบาดานี่ ที่พระฉันทของพระเจ้า พระนามว่า กสิไตคดีมีภิตว่า "พระราชกุมารผู้เช่นนี้ เป็นพระราชโอรสแห่งพระ ชนนี้พระชนา และเป็นพระมิ่งมงพระนางใด ๆ พระชนนี้พระชนาและพระนางนั้น ๆ ดับ (เย็นใจ) แสนแล้ว" ทรงพระดำริว่า "เราอับพระนางก็ได้มนี้ (สวด) ให้ได้เนิน