ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- พระอิฐมปติบุตรฤๅทิศถวายแปล ภาค ๑- หน้าที่ 129
ต้องได้เตรียมมาก มีการเตรียมช้างพระราชพานนะเป็นต้น
จึงสมควรฉันใด, อุปไมยนี้ พึงทราบฉันนั้น.
[ ผกากัญติเตียนนพระศาสดา ]
กีในเวลาบ่ายวันนั้นเอง พระศาสดา ทรงประชุมพระสาวกที่
พระเววุ่น ประทานตำแหน่งพระอัครสาวกแก่พระเณรทั้ง ๒ แล้ว
ทรงแสดงพระปฏิมาคม
พวกภิญญุตติยกกล่าวว่า “พระศาสดา ประทานตำแหน่ง
แก่อภิยุตทั้งหลาย โดยเห็นแก่หน้า, อันพระองค์เมื่อประทาน
ตำแหน่งอัครสาวก ควรประทานแก่พระปัญญาวิคัยผู้มาช่วงก่อน, เมื่อ
ไม่เหลือแต่ถึงพระปัญญาวิคัยเหล่านั้น ก็ครองประทานแก่ภิญญู ๕๕
รูป มีพระยุคลเดิมเป็นประกัน, เมื่อไม่เหลือแต่ถึงภิญญูเหล่านั้นก็
ควรประทานแก่พระพวกวิริวัติ, เมื่อไม่เหลือแต่ถึงพระพวก
ภิญญูเหล่านั้น ก็ครองประทานแก่ภิญญู ๓ พี่น้อง มีพระอุร GAR
ศาสะเป็นต้น, แต่พระศาสดา ทรงจะเลยภิญญูเหล่านั้นมีประมาณถึง
เพียงนี้ เมื่อจะประทานตำแหน่งอัครสาวก ก็ทรงเลือกหน้าtagonประทาน
ผู้บวชภายหลังทั้งหมด."
[ บูรพพรรณพระอัญญโกณทญตญญญ ]
พระศาสดา ตรัสถามว่า “ภิญญูทั้งหลาย พวกเธอพูดอะไร
กัน?” เมื่อภิญญูทั้งหลายตอบว่า “เรื่องชื่อนี้” จึงตรัสว่า “ภิญญ
ทั้งหลาย เราเลือกหน้าให้ (ตำแหน่ง) แก่พวกภิญญูไม่, แ but