พระบรมโพธิสมภารภา - หน้าที่ 133 พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค 1 หน้า 135
หน้าที่ 135 / 217

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาในหน้าที่ 133 นี้กล่าวถึงการทำบรรพกรรมของกลุ่มภิกษุและความสำคัญของกรรมในอดีตที่มีผลต่อการบรรลุธรรมในปัจจุบัน การทำสมาธิและการบูชาแด่พระพุทธเจ้ามีความสำคัญอย่างยิ่ง และทุกคนที่ได้เพียรพยายามจะได้รับผลแห่งความปรารถนา ที่สำคัญคือไม่ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไร ทุกคนได้ร่วมสร้างกรรมที่นำไปสู่การเข้าถึงอรหัต

หัวข้อประเด็น

-บรรพกรรม
-พระพุทธเจ้า
-ภิกษุ
-กรรม
-อรหัต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยคไตเติ้ล - พระบรมโพธิสมภารภา ออก - หน้าที่ 133 แทงคงนั้น พลิกกลับไปล้มมาทาอยู่ ได้อสูญสัญญาแล้ว เขาแสดงแก่ สหาย ๓ คนแม้นอกนิ้วว่า "ท่านผู้จารจงพวกท่านจงจุดผนึก มีหนังสือแล้ว ในที่นั้น ๆ ดูรูปโค่ง ไม่สะอาด เหม็น น่ากลียด” ทั้ง ๕ คน นักก็ได้อสูญสัญญาในผนึกนั้น เขา ๕ คนไปบ้านนอกแก้สหายที่เหลือ ส่วนนายยศไปเรือนแล้วได้บอกแก่มารดาไดและภรรยา คนทั้งมอคนนั้น ก็เจือจูลอสูญสัญญาแล้ว นี้เป็นบรรพกรรมของคน ๕๕ มีสกุลบุตรเป็น ประมุขนั้น เพราะฉะนั้น แค ความสำคัญในเรือนอันเคลื่อนด้วยสตรี เป็นดูป่าช้าซึ่งเกิดแก่บุตรส. แล้วอุปมาสมบัติในนั้น การบรรลุง วิเศษจึงเกิดขึ้นแก่พวกเขาทั้งหมด คนเหล่านี้ได้รับผลที่ตนปราถนา แล้วเหมือนกัน ด้วยประการอย่างนี้ หาใช่เราเลือก หน้าให้กูกับทั้งหลายไม่" [บรรพกรรมของภัทรวดี ๓ คน] ภัทรทั้งหลายลูกถามว่า "ภีพระวัคคี่ผีเพื่อนกันได้ทำกรรม อะไรไว้ล่ะ? พระเจ้าข้า." พระองค์ตรัสว่า "ภิกษุทั้งหลาย แต่พวกภัทรวคความคิดเห็นนั้นบริบูรณ์ พระอรหัต ในสำนักพระพุทธเจ้าในปางก่อนแล้วทำบูชา ภายหลัง เมื่อพระพุทธเจ้ายังไม่สื่ออุติขึ้น เป็นนักลา ๓๐ คน ฟังถูฏฐิโลกา แล้ว ได้บรรัล & ตลอดหกปีนี้ แม้ภิกษุเหล่านี้ ก็ได้ผล ที่ตนปราถนาแล้ว ๆ เหมือนกัน ด้วยประการอย่างนี้ หาใช่เราเลือก หน้าให้กูกับทั้งหลายไม่" [บรรพกรรมของภูดิ ด ผีน้อง] ภิกษุทั้งหลายลูกถามว่า "ขอแต่พระองค์ผูเจริญ ก็สถสะ ๑
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More