ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธัมมปฏิวัตถูกแปลภาค ๑ หน้าที่ 164
[พระนันทะเคยถูกล่อตัวด้วยมาดามคาม]
ต่อมา ภิกขู่ทั้งหลายสนทนากันในธรรมสภาว่า "ผู้มีอายุชื่อว่า พระพุทธองค์ทั้งหลายเป็นอันธิบายลก. ท่านพระนันทะชื่อว่าอาสัย นางขนบกายณีกระสันแล้ว พระสาดำทำเหล่านามเทพอัปสร ให้เป็นอามิสะแนะนำแล้ว" พระศาสดาเสด็จมา ตรัสสนามว่า "ภิญญ ทั้งหลาย บัดนี้ พวกเธอนั่งประชุมกันด้วยอะไรกัน ?" เมื่อภิญญเหล่านั้นกราบทูลว่า "ด้วยกกิยชื่อดังนี้" ดังนี้แล้ว ตรัสว่า "ภิญญ ทั้งหลาย ไม่ใช่แต่บัดนี้เท่านั้น แต่ในภายหลัง นันทะนี้ เรGl ได้ลอ ด้วยมาดามคามะแนะนำแล้วเหมือนกัน" ดังนี้แล้ว อภิกษุเหล่านั้นทูลอัญขอรำลึกดีดีนิยมมา (ตรัสว่า)
[บูรพกรรมของพระนันทะ]
ในอดีตกาล เมื่อพระเจ้าพรหมทักตรองราชสมบัติในราชพฤกษ์ ได้มีพ่อค้าชาวเมืองพาราณสี (คนหนึ่ง) ชื่อปัปกะ. พาผู้ของเขาตัวหนึ่งนำภาระ (สิ่งของ) ไปได้ภูมะหนึ่ง, มันเดินไปได้วันละ ๗ โโยษน์ สมุหนึง เขาไม่เมืองตกสีลา (พร้อม) ด้วยภาระที่นำไปด้วยพา ปล่อยพาหะเที่ยวไปจนตามนำส่งของหมด. ครั้งนั้น พาพของเขานั้น เที่ยวไปบนหลังคุญนางพาตัวหนึ่ง จึงเข้าไปหา. นางพาเมื่อจะทำปฏิสันธารกับผู้ดัวนี้ จึงกล่าวว่า "ท่านมาแต่ไหน ?"
พาผ. มาแต่เมืองพาราณสี นางพา ท่านมาด้วยอรรถธรรมอะไร ? พาผ. ด้วยอรรถธรรมของพ่อค้า.