ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระจัมปปทุจริตขอแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 206
ลำดับนั้น พระผู้พระภาค ตรัสสละเศรษฐีนี้ว่า "มหาเศรษฐี
คิดของท่าน จะได้เพื่อกามไม่ใช่."
อ. เมื่อนั้นนั้น เหตุไร ? นางจึงพูดอย่างนั้น.
คง เพราะท่านเป็นน้องนางจริง ๆ (นางจึงพูดอย่างนั้นก็ดำเนิน),
คงหมายดี คิดของท่านเป็นใหญ่กว่าท่านโดยมรรคและผล, เพราะ
ท่านเป็นเพียงโลดบั้น, ส่วนคิดของท่านเป็นสภาพมากมี; เพราะ
นางเป็นใหญ่โดยมรรคและผล นางจึงกล่าวอย่างนั้นกะท่าน.
อ. อย่างนั้นหรือ พระเจ้าข้า.
คง อย่างนั้น คงหวดี.
อ. เวลานี้นางเกิดที่ไหน พระเจ้าข้า.
เมื่อพระศาสดา ตรัสว่า "ในนพุดิส จะนงดี" ท่านเศรษฐี
จึงราบนวดว่า "คิดของข้าพระองค์ ที่เทียผลิตผลอยู่ในระหว่าง
หมูญาติในโลกนี้ แม้ไปจากโลกนี้แล้ว ก็เกิดในที่ ๆ เผลิตผล
เหมือนกันหรือ ? พระเจ้าข้า."
[คนทำนูญอำพลิตผลในโลกทั้ง ๒]
นี้นั่น พระศาสดา ตรัสสละเศรษฐีนี้ว่า "อย่างนั้น คงหวดี
ธรรมดาผูไม่ประมาท เป็นคฤหัสถ์ตำ เป็นบรรพชิตตำ ย่อม
เผลิตผลในโลกนี้และโลกหน้าก็เท่า" ดังนี้แล้ว ตรัสพระคาถานี้ว่า
"ผู้มีบุญอำนำไว้แล้ว ย่อมเผลิตผลในโลกนี้,
จะไปแล้ว ย่อมเผลิตผลิน เขาอยฺ่อเผลิตผลใน
ในโลกนี้ ๒, เขาย่อมเผลิตผลินว่า 'อาราทำบุญ'"