สาระและสัจธรรมในพระธรรม : หน้า 154/217

ประโยค - พระเมื่อมาอธิษฐานคะแนะ ภาค ๑ - หน้า ที่ 152 บทพระคาถาว่า สาระ จ อาธารสุโลน ความว่า สภาพนี้คือ สัมมาทิฏฐิวนิฏฐู ๑๑ ธรรมเทคนิคอันเป็นอุปนิสัยแห่งสัมมาทิฏฐิั้น ซึ่งว่าเป็นสระ ผู้มโนเห็นในสิ่งที่เป็นสาระนั่นว่า “นี่ไม่เป็นสาระ.” สองบกว่า ตา สาระ เป็นต้น ความว่า ชนเหล่านั่น คือผู้ถือมิวาจุติฉันต้องอยู่ เป็นผู้มีความดำริเป็นโครจ ด้วยสามารถแห่งวิญญาณหลาย มีความวิญญาณเป็นต้น ย่อมไม่บรรลุสสาระ สมาอรธะ ปัญญาสาระ วิญญาณสาระ วิญญาณุกำลาสาระ และพระนพิพานอันเป็นปรมิตสาระ. บทว่า สาระญาณ ควาว่า สู่สาระมิสสระเป็นตนนันนั่นแลว่า “นี่ชื่อว่าสาระ” และสิ่งไม่เป็นสาระ มีประกิารังกล่าวแล้วว่า “นี่ไม่เป็นสาระ.” สองบกว่า ตา สาระ เป็นต้น ความว่า ชนเหล่านั่น คือฉันติผู้ถือมาทะสนะอย่างนั่นดังอยู่ เป็นผู้มีความดำริชอบเป็นโครจ ด้วยสามารถแห่งความดำริทั้งหลาย มีความดำริออกจากกามเป็นต้น ย่อมบรรลุสังสาระ มีประกิารังกล่าวแล้วนั้น. ในกลางบาคานา ชนเป็นน้อมมาก บรรลุอิทธิผลหลาย มีโสคาปัติผลเป็นต้น เทคนาได้เป็นประโยชน์แก่ชนผู้ประชุมกันแล้วดังนี้แล. เรื่องสัญชี จบ.