ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธรรมท่านธีรญาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 177
ก. ฟังแล้ว พระเจ้าข้า แต่ผู้อาสา ได้ห้ามเสียในระหว่างนั้น
ว่า "ขอท่านจงรอคอย" ลำดับนั้น บุตรและธีรญาของอาสานั้น
คำรำกล่าวกันแล้ว, พวกข้าพระองค์ปรึกษากันว่า 'บัดนี้ไม่เป็น.
โอกาส,' จึงฅุกจากอาสะออกมา.
ค. ภิกษุทั้งหลาย อาสานั้น หาได้กล่าวกับพวกเธอไม่,
ก็เทวดาประดับรบ ๖ คัน นำมาจากเทวโลก ๖ ชั้น เชิญอาสาก
นั้นแล้ว, เธอไม่ปรารถนาจะทำอันตรายแก่การแสดงธรรม จึงกล่าว
กับเทวดาเหล่านั้น.
ฅ. อย่างนั้นหรือ ? พระเจ้าข้า.
ฃ. อย่างนั้น ภิกษุทั้งหลาย.
ฏ. บัดนี้บาเกิดแล้ว ณ ที่ไหน ?
ศ. ในภาพลัด ภิกษุทั้งหลาย.
ฐ. ข้าแต่พระองค์ผู้จังเจริญ อาสานั้น เที่ยวชื่นชมในท่ามกลาง
ญาติในโลกนี้แล้ว เกิดในฐานะเป็นที่ชื่นชมนันเองหรือ ?
พระศาสดา ตรัสว่า "อย่างนั้น ภิกษุทั้งหลาย เพราะคนผู้ไม่
ประมาทแล้วทั้งหลาย เป็นภัณฑ์สักติธรรม เป็นบรรพิตติธรรม ย่อม
บันเทิงในที่ทั้งปวงทีเดียว" ดังนี้แล้ว ตรัสพระคาถานี้ว่า
"ผู้ทำบุญไว้แล้ว ย่อมบันเทิงในโลกนี้ จะไป
แล้ว ก็ย่อมบันเทิง ย่อมบันเทิงในโลกทั้ง ๒,
เขาเห็นความหมดจดแห่งกรรมของตน ย่อมนั้นก็ยิ่ง,
เขาอึดอัดรันทด".