พระบรมปฏิญญา ภาค ๑ - พระเทวทัตและความประสงค์ : หน้า 192/217

ประโยค - พระบรมปฏิญญา ภาค ๑ - หน้าที่ 190 แม้วัตถุทางว่ากิญจะแก่เธอซึ่งเข้าไปยังสกุล. [พระเทวทัตขออวตุก ๕ ประการ] พระเทวทัตนั้น เสื่อมจากถามและสักการะแล้ว ประสงค์จะเลี่ยงชีวิตด้วยการหลงลวง จึงเข้าไปฝ่าพระศาสดา ทูลอวดฎู ๕ ประการ อันพระผู้มีพระภาคทรงห้ามว่า "อย่าเลย เทวต ผูใดปรารถนา ผู้นั้นก็เป็นผู้ป่วยเกิด" ดังนี้แล้ว ทูลว่า "ผู้มีอายุคำพูดของใครจะงาม ของพระตถาคตหรือของข้าพระองค์? ก็ ข้าพระองค์สภาวิตด้วยสามารถปฏิบัติอย่างนี้ว่า "พระเจ้าข้า" ดังข้าพระองค์จ่อประทานโอภาส ขอกิญจ์ทั้งหลายของเป็น ผู้อยู่ป่า เที่ยวบินมณฑล ทรงผ้าบังสุกูล อยู่ในดงไม้ อย่างพังฉันปลา และเนื้อบนตลอดชีวิต" แล้วว่า "ผูใดใครจะพ้นทุกข์ ผู้นัน งมงกบนเรา" ดังนี้แล้ว หลักไป ภิกษุณวาญวชใหม่ มี ความรู้่อม ได้สับถ้อยคำของพระเทวทัตนัั้น ดังนี้แล้ว ได้สมคบกับเธอ. [พระเทวทัตคำลายสงมั] พระเทวทัตนั้น ยังผู้สีแสในใจของศราหมณ์ให้ชับใจ ด้วย วัตถุ ๕ ประการนั้น พร้อมด้วยภิญ ๕๐๐ รูปให้เทวต (ปัจจัย) ในสกุลทั่งหลายมาบริโภ ค พยามเพื่อทำลายสงมัแล้ว. เธออัน พระผู้มีพระภาค ศรัสถามว่า "เทวทัต ได้ยินว่า เธอพยามาม