พระจัมปทปิฏกฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 29 : หน้า 31/217

ประโยค - พระจัมปทปิฏกฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 29 หญิง ถ้าท่านอาจจะทำดวงตาของข้าพเจ้าเป็นปกติได้, ข้าพเจ้ากับบุรุษและธิดา จักยอมเป็นทาสของท่าน. ม. รับว่า "ดีละ" ดังนี้แล้ว ประกอบยาให้แล้ว คงตา กลับเป็นปกติ ด้วยยานานเดียวเท่านั้น. หญิงนั้นคิดแล้วว่า "เราได้ปฏิญาณแก่หมอนนั้นไว้ว่า" จักพร้อม ด้วยบุรุษธิดา ยอมเป็นทาสของเขา" ก็แต่เบาะจักไม่เรียกว่าข่าวจาก อ่อนอ่อนหวาน เราจักลองเขา" นางคงหมอมแล้ว กล่าวว่า "เป็น อย่างไร? นางผู้เจริญ" ตอบว่า "เมื่อก่อน ดวงตาของข้าพเจ้า ปวดน้อย เดี๋ยวนี้ปวดมากเหลือเกิน." หมอคิดว่า "หญิงนี้ประสงค์ ลงเราแล้วไม่ให้อะไรกระบวน". นางคงหมอมแล้ว กล่าวว่า "เป็น อย่างไร? นางผู้เจริญ" ตอบว่า "เมื่อก่อน ดวงตาของข้าพเจ้า ปวดน้อย เดี๋ยวนี้ปวดมากเหลือเกิน." หมอคิดว่า "หญิงนี้ประสงค์ ลงเราแล้วไม่ให้อะไรกระบวน". นางคงหมอมแล้ว กล่าวว่า "เป็น อย่างไร? นางผู้เจริญ" ตอบว่า "เมื่อก่อน ดวงตาของข้าพเจ้า ปวดน้อย เดี๋ยวนี้ปวดมากเหลือเกิน." หมอคิดว่า "หญิงนี้ประสงค์ ลงเราแล้วไม่ให้อะไรกระบวน". นางคงหมอมแล้ว กล่าวว่า "เป็น อย่างไร? นางผู้เจริญ" ตอบว่า "เมื่อก่อน ดวงตาของข้าพเจ้า ปวดน้อย เดี๋ยวนี้ปวดมากเหลือเกิน." หมอคิดว่า "หญิงนี้ประสงค์ ลงเราแล้วไม่ให้อะไรกระบวน". นางคงหมอมแล้ว กล่าวว่า "เป็น อย่างไร? นางผู้เจริญ" ตอบว่า "เมื่อก่อน ดวงตาของข้าพเจ้า ปวดน้อย เดี๋ยวนี้ปวดมากเหลือเกิน." หมอคิดว่า "หญิงนี้ประสงค์ ลงเราแล้วไม่ให้อะไรกระบวน". พระศาสดาตรัสว่า "ถ้ากุ้งทั้งหลาย กรรมที่บุรุษของเราทำ แล้วในกาลนั้น ติดตามเธอไปข้างหลัง ๆ, จริงอยู่ ขึ้นชื่อว่า บาป- กรรมนี้ ย่อมตามผู้ทำไป เหมือนล้ออันหมุนตามรอยเท้่าโคพลิพัท (คือโคที่เขายิ้มเวียนบรรทุกสินค้า) ตัวเขียนระไปอยู่" ครับ ตรัสเรื่องนี้แล้ว พระองค์ผู้เป็นพระธรรมราชา ได้ตรัสพระกถานี้ สี boundingติ คุปประทับพระราชสาสน์ ซึ่งมิคืนประจำแล้ว ด้วย