พระธัมมปทีปธกาถแปล ภาค ๑ : หน้า 51/217

ประโยค - พระธัมมปทีปธกาถแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 49 ค. สมบัติ นี่ ท่านได้แล้ว เพราะทำให้เสื้อใส่ในเราหรือ ? ท. พระเจ้าข้า. มหาชนแวดล้อมพบุรุษแล้ว ได้ประกาศความยินดีว่า "แน่ พ่อเจ้ํา? พุทธคุณน้อคงจริงหนอ บุตรของพรหมมาศ ชื่อ อนิทนุปพนกะ ไม่ได้ทำบาปอะไร อย่างอื่น ยังไงให้เสื้อใส่ในพระศาสดาแล้ว ได้สมบัติเหรียญเป็นปานนี้." [ใจเป็นใหญ่ในกรรมทุกอย่าง] ลำดับนั้น พระศาสดา ตรัสแก่พวกชนเหล่านั้นว่า "ในการทำกรรมที่เป็นกุศลและอุกาส" ใจเป็นหัวหน้า ใจเป็นใหญ่ เพราะว่ากรรมที่ทำด้วยใจอันผ่องใสแล้ว ย่อมไม่ละบาคุณไปสู่ทวีโลกมนุษย์โลก ดุงจะนั่น" ครับตรัสเรื่องนี้แล้ว พระองค์ก็เป็นธรรม-ราชา ได้คราสพระกณสืบอนุสรณ์ ดูปรับพระราชาสนั่งยืนดิน ประจําไว้แล้ว ด้วยพระราชสัญญารว่า:- **"ธรรมทั้งหลาย มีใจเป็นหัวหน้า มีใจเป็นใหญ่** สำเร็จแล้วด้วยใจ ถ้าบุคคลมีใจผ่องใสแล้ว พูดอย่างดี ก็ทำอยู่ดี ความสุขย่อมไปตามเขา เพราะเหตุนัน เหมือนแง่ไปตามตัว [แก้รรอรรถ] จิตที่เป็นไปใน ๕ ฐานมั่ง เรียกว่า ในพระคาถานั้น ๑. ภูมิ ๕ คือ กามาวจรภูมิ ๒ รูปาวจรภูมิ ๑ อรูปาวจรภูมิ ๑ โลภะภูมิ ๑