ประชิโตฺ - พระธีมปฺทิฏฺฐูฉฎาแปล ภาค ๑ : หน้า 152/217

ประชิโตฺ - พระธีมปฺทิฏฺฐูฉฎาแปล ภาค ๑ หน้าที่ 150 พระนามว่าโคดม." สิริวิฑฺฒะ ฟังพยายามของพระพุทธเจ้าทั้งหลายแล้ว ได้เป็นผู้รำรำบันเทิงแล้ว แม้พระศาสดา ทรงทำติภตตโมนาแล้ว พร้อมทั้งบริวารเสด็จไปยังวิมารเฉล. ภูมิทั้งหลาย นี้เป็นความปรารถนาที่บุตรของเราปรารถนแล้วในครั้งนั้น อัครสาวกทั้ง ๒ นั้นได้ดำแหน่งตามที่ตนปรารถนานั้นเอง เราได้เลือกหน้าให้ไม่." [สองอัครสาวกดูเรื่องปัจจุบันแค่พระศาสดา] เมื่อพระศาสดา ตรัสพระพุทธวจนอย่างนั้นแล สองพระอัคร-สาวกถวายบังคมพระภูมิพระภาค ทูลเล่าเรื่องอันเป็นปัจจุบัน (เกิดขึ้นเฉพาะหน้า) ทั้งหมดว่า "ข้าแต่องค์พระองค์ผู้เจริญ (ครั้ง) ข้าองค์ ยังเป็นผู้รองเรือนอยู่ปฏูมุทรพบนอุบล, ดั่งนี้เป็นต้น ถึงนี้ความแทงตลอดโลดปัดผิดจากด้านพระอัสสชิรเถรแล้วก็พากล่าวว่า "ข้าแต่ พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ทั้ง ๒ นั้น ไปยังสำนักงานของท่านอาจารย์สัญชัย ประสงค์จะนำท่านมาสู่บำมูลของพระองค์ แจ้งว่าสิทธิโองท่านไม่มี สารแล้ว กล่าวอนิสงส์ ในกรมาที่นี่, ท่านอุปัชฌาย์ตอบว่า "บัดนี้ ชื่อว่าการอยู่เป็นอันตวศิลาของเรา ยอมนเป็นเช่นกันกับการดําเนิน กระเพื่อมแห่งในในสุข, เราไม่สามารถจะอยู่เป็นอันตวศิลได้," เมื่อ ข้าพระองค์บอกว่า "ท่านอาจารย์ เวลานี้ มหาชนมีอึ้งวัตถุมิของ หอมและระเบียบดอกไม้เป็นต้น จักไปบูชเฉพาะพระศาสดา ท่านจักเป็นอย่างไร?" ตอบว่า "ก่อนโลกนี้ คนฉลาดมาหรือลูกเขามา?" เมื่อข้าพระองค์ตอบว่า "คนเขามาก," ก็กล่าวว่า "ถ้าระนั้น พวก