พระโหร - พระเจิมปทุมทัศนฉบับแปล ภาค ๑ : หน้า 173/217

ประโยคตอนต้นและข้อความในภาพ: "พระโหร - พระเจิมปทุมทัศนฉบับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 171 [พวกภูมิยืนใจว่าเขาม่ำสุกรทำงานคงล] พวกภูมิเดินไปทางประตูเรือนของเขา ได้ยินเสียงนั้นแล้ว เป็นผู้มีความสำคัญว่า "เสียงสุกร" ไปสู่พระ บูชาในสำนักงาน ศาลดาแล้ว กราบทุกอย่างว่า "ข้าแดพระองค์ผู้เจริญ เมื่อสุกร ทั้งหลาย อนันยจุนสุกริภา ปิดประตูเรือน่าอยู่ วันนี้เป็นวันที่ ๓, มงคลธีรไธร ๆ ระอองกัลในเรือน (ของเขา), ข้าแต่พระองค์ ผู้เจริญ แยตตาอิศ หรือความกรุณาอย่างหนึ่งของเขา ผู้มาสุกร ทั้งหลายชื่อถึงกันดี ย่อมไม่มี, ก็สัตว์ผู้รายงานยาจบนั้น ข้าพระ องค์ทั้งหลายไม่เคยเห็นเลย." พระศาดา ครุวว่า "ภาพุทั้งหลาย เขาม่ำสุกรตลอด ๓ วันนี้ หามได้ อันผลที่เหมาะสมด้วยกรรมเกิดขึ้นแล้วแก่เขา, ความแร็วร้อน ในเมื่อม่านรบากแก่เขาเป็นทีเดียว, ด้วยความร้อนไม้ เบาร้อนเหมือนหมูเที่ยวไปภายในเรือนอยู่ ตลอด ๓ วัน วันนี้ ทำ กาลแล้ว(ไป) เกิดในเวลว่า," เมื่อพวกภูกยารบากว่า "ข้าแต่ พระองค์ผู้เจริญ เขาเศร้าโศกอย่างนี้ในโลกนี้แล้ว ยังจะไปกินน ฐานะเป็นที่สิ้นโศกเช่นกันอีกหรือ?" ครั้นว่า "อย่างนั้น ภิกษุ ทั้งหลาย ชื่อว่าผู้ประมาทแล้ว จงเป็นกุศลสักนิดตาม บรรพัติพลีตาม ย่อมเศร้าโศกในโลกทั้ง ๒ เป็นแท้" ดังนี้แล้ว คำสรรเสริญว่่า "ผู้ทำบาปเป็นปกติ ย่อมเศร้าโศกในโลกนี้ ละไปแล้ว ย่อมเศร้าโศก ย่อมเศร้าโศกใน" ▲ จิตประกอบด้วยความรักใคร่สนับสนุน."