พระถัมภ์ทิพย์ฉบับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 135 : หน้า 137/217

প্রโปค - พระถัมภ์ทิพย์ฉบับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 135 ๑๐๐ พระองค์เล็กมี ๒๐๐ พระองค์โอสถ พระองค์เจ้าหล่านั้น ทูลขอ โอกาสพระบิดาว่า "แม้บ่อฉันก็หลายจักมิทนพระเจ้าพี่สวย," แม้ลูกอ่อนอยู่บ่อย ๆ ก็ไม่ไหว เมื่อปัจจบนตอนกำลังเดินแล้ว ถูก ส่งไปเพื่อประโยชน์ระงับปัจฉิม then, ปราบปัจฉิมตอนบาทให้ ราบคาบแล้ว มาสู่สำนักพระบิดา. ครั้งนั้น พระบิดาทรงตอบ พระโอสถทั้ง ๓ เหล่านั้นแล้ว จุมพิทที่ศรีสะ ตรัสว่า "พ่อทั่งหลาย บิดให้พระเจ้าพวกเจ้า." พระโอสถทั้ง ๓ นันทูลว่า "ดีละคร เจ้าบ้าง," ทำพระพ่อให้เป็นอัตถ่อแล้ว, โดยเกลาถึงไปลองสามวัน พระบิณา ตรัสว่า "พ่อทั่งหลายพวกเจ้ารับพระเสียดแล้ว," graded กล่าวว่า "พระเจ้าข้า ความประสงค์ด้วยสิ่งใด ๆ อื่นของหน่อฉันไม่มี, ตั้งแต่ บัดนี้ หมอนั่นฉันฉันกันตอนพระเจ้าพอจะสวย, ขอพระราชทานพรนี้แก่ หมอนั่นฉันฉันแล้ว." ร. ให้ไม่ได้ พ่อ. ๓. เมื่อไม่พระราชทานเสมอไป ก็พระราชทานเพียง ๓ ปี. ร. ให้ไม่ได้ พ่อ. ๓. ถ้ากระนั้น ก็พระราชทานเพียง ๕ ปี ๓ ปี ๓ ปี ๒ ปี ๓ ปี ๓ เดือน ๖ เดือน ๗ เดือน ๔ เดือน ๘ เดือน ๓ เดือน. ร. ให้ไม่ได้ พ่อ. ๓. ช่างเกิด พระเจ้าข้า, ของพระราชทานสัก ๓ เดือน, แก่ ข้าพระองค์ทั้งหลาย คนละเดือน ๆ. ร. ดีละ พ่อ, ถ้ากระนั้น เจ้าจงมณีด่าให้สวยได้ ๓ เดือน. ก็อนุโลมของพระราชบุตรทั้ง ๓ นั้นคนเดียวกัน, สมุหบัญชีอีกคน