พระธัมปทัฏฐิฤทธิ์และการบวช : หน้า 186/217

ประโยค - พระธัมปทัฏฐิฤทธิ์ ถามคำถามทั้ง ๑ หน้า ที่ 184 ของลูก จักผนวชไซร้, ลูกจงวชพร้อมด้วยท้าวเธอเกิด," จริงเจ้า ไปเฝ้าพระเจ้าทักทัยนั่น ทูลว่า "สายาย การบวชของหมอฉัน เนื่อง ด้วยพระองค์" ดังนี้แล้ว ได้รับพระเจ้าทักทัยนั่นให้ทรงนิยมด้วย ประการต่าง ๆ ในวันที่ ๑ จรงรับปฏิญาณ เพื่อประโยชน์จะผนวช กับด้วยพระองค์ [อุบลือกอบวชพร้อมด้วยศาลากะทั้ง ๖] แต่นั้น กษัตริย์ทั้ง ๖ องค์นั้น คือ ภักดีอากราช อนุทชา อาณนัน ภู สิมพละ และเทวทัต เป็น ๗ ทั้งอุบลียญญามาลา ทรงเสวยมหาสมบัติลอด ๗ วัน ประจุจเทวดาเสวยทิพยมบัติ แล้ว เสด็จออกด้วยตรงณศาลา1 เสนาบดีไปพระอุทยานถึงแดน กษัตริย์พระองค์อื่นแล้ว ทรงส่งกองทัพทั้งสิ้นให้กลับด้วยพระราช อาชญา เสด็จขึ้นสู่แดนกษัตริย์พระองค์อื่น ใน ๓ คนั้น กษัตริย์ 6 พระองค์ทรงปล้องอารธนของตน ๆ ทำเป็นเหล่าแล้ว รับสั่งว่า "เนนะ นายอุบล เชิญเธอกลับไปเถอะ, ทรัพย์ก็นี้พอเลี้ยงชีวิต ของเธอ" ดังนี้แล้ว ประทานแก่เขา, เขาก็ล้มรำพัน ตะแบ พระบาทของกษัตริย์ ๖ พระองค์นั้น เมื่อไม่อาจล่วงอาญาของกษัตริย์ เหล่านั้น จึงลูกขึ้น ถือของนั้นกลับไป ในกาลแห่งชนเหล่านั้น เกิดเป็น ๒ พวก ป่าได้เป็นประหนึ่งว่าถึงการร้องไห้, แผ่นดิน ได้เป็นประหนึ่งว่าอธิวาจวันไหว ฝ่ายอุบลมาลาไปได้ หน่อยหนึ่งก็ลับคล้อยดังว่า 'พวกกษะครูนิค จะพึงเราเสีย ด้วยเจ้าพระทัยว่า 'พระกุมารีทั้งหลายถูกเจ้าคนนี้ปลดพระชนม์เสียแล้ว'