การตรัสและพระคาถาในพระพุทธศาสนา : หน้า 50/217

प्रโบคฺ - พระอิทธปฺฏิฤทธอาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 48 ดังนี้เป็นต้นมีใช่หรือ ? เมื่อจะทรงประกาศด้วยคำทั้งสองกล่าวกัน แล้วได้ตรัสเรื่องมฤคุญาติสีลหม่อ. เพราะฉะนั้นและเรื่องมฤคุญาติ นั่นจึงได้อว่าเป็นพุทธภาคิต. ก็แปล ครับพระศาดาศตร์เล่าเรื่อง มฤคุญาติฉนั้น จึงตรัสว่า "พราหมณ์" ไว้ว่า มีแต่ร้อยเดียว และสองร้อย, โดยที่แท้ การที่จะนับเหล่าสัตว์ซึ่งทำให้เสื้อใสใน เราแล้วเกิดในสวรรค์ ย่อมไม่มี." มหาชนได้เป็นผู้คิดความสงสัยแล้ว ลำดับนั้น พระศาดาฯทรงทราบความซึ่งหามิได้สลายความ สงสัย ได้ทรงอธิฐานว่า " ขอ มฤคุญาติสีวาทวุฒิ จงมาพร้อม 'ด้วยวิมานทีเดียว." เธออัปภาพอันประดับแล้วด้วยเครื่องอาวุธ ทิพย์ สูงประมาณ ๓ คาวุตมาแล้ว ลงมาจากวิมาน ถวายบังคมพระ ศาดาฯ แล้ว ได้ยืน ณ ที่ควร้างหนึ่ง. ลำดับนั้น พระศาดาฯเมื่อตรัสถามเธอว่า "ท่านนั่งกรรม สิ่งไร จึงได้ยอติ" ได้ตรัสพระคาถาว่า "เทพดา ท่านมีสายงามยิงนัก ยืนทำทิต ทั้งสิ้นให้ดัง เหมือนดาวประจิง, เทพฤา ผู้อนุภาพมาก เราขอกามท่าน. (เมื่อ) ท่าน เป็นมนุษย์ได้ทำบุญอะไรไว." เทพบุตรกราบทูลว่า "พระองค์ผู้เป็นชม สมบัติข้าพระองค์ ได้แล้ว เพราะทำให้เสื้อใสในพระองค์. (๒) ในปทานุกรมบาลี ฉบับของ R.C. Childers อธิบายว่า :-ดาวรัญว่า (โอสถ ยา, ตารกา ดาว): ดาวประจรง (Morning star) ในคำานี้แปลว่า ดาวประจรง.