พระอิ่มมและการมองเห็นของพระปัญญา : หน้า 111/217

ประโยค- พระอิ่มม ทำถูกถามแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 109 เห็นกิริยานั้นแล้ว คิดว่า "รามช้างเหล่านี้ได้โดยยาก ถีในกลไป และมา ช้างเหล่านี้ผงจบพระปัญญา พระทั้งหลาย, มันเห็นอะไร หนอ? " จึงบอกได้ว่า "เห็นผ้ากาสาวะ" ดังนี้แล้ว คำราว "บัดนี้ แม้เราได้ผ้ากาสาวะย้อมควร," เมื่อพระปัญญเจกพุทธรูปหนึ่ง ลงไปสู่ภิศาระสรงน้ำอยู่ วางผ้ากาสาวะทั้งหลายไว้ที่ริมฝั่ง, จึงลัก จิ้วรไป จับทอดนั่งคุมโขง๒๐๓รึมหนทางที่ช้างเหล่านั้นไปมา หนูช้างเห็นเขาแล้วจึงจบ ด้วยสำคัญว่า "พระปัญเจกพุทธะ" แล้วก็ผ่านไป. นายนพรช้างนั้นเอาหอกพุ่งถูกช้างตัวไปข้างหลังช้างเหล่านั้นทั้งหมด ให้ตายแล้ว ถือเอาส่วนต่าง ๆ มามีดังนั้น ฝงส่วนที่เหลือในแผ่นดินแล้วไป. ในกลดอม พระโพธิสัตว์อธิปฏินิโมฎชง ได้เป็นหัวหน้า ชิงนายโบลง. ถึงในกลนั้น นายพรเจชงนั้น ก็กำอยู่ อย่างนั้น. พระมหาบุรุษทราบความหมดสิ้นไปแห่งบริทของตน จึงถามว่า "ช้างเหล่านี้ไปไหน? จึงบอกไป, เมื่อช้างนั้น ตอบว่า "ไม่ทราบ นาย" คิดว่า "ช้างทั้งหลายจะไปไหนไม่บอกเรา (ก่อน) จักไม่ไป, อันตรายพิมพ์" นิดสลดใจว่า "อันตรายพิมพ์แต่ สำนักแห่งบุรุษผู้บันจุุงผ้ากาสาวะในที่แห่งหนึ่ง," เพื่อจะจับบุรนั้น จึงส่งช้างทั้งหมดดวงหน้าไปก่อน ส่วนตามล่าหลัง. นายพรช้างนั้น เมื่อช้างที่เหลือ จบแล้วเดินไป, เห็นพระมหาบุรุษกำลังเดินตามมาจึงบังจีร่วงหอกไป.