เรื่องราวเกี่ยวกับพระเทวทัต : หน้า 191/217

อนุญาตให้กิขาโปรดชาวกรุงราชกฤฑ์นั้นได้ ตลอด โกฏิ ซึ่งประมวลในวันนั้น. ธรรมาภิบาลมีแก่สัตว์ประมาณแผ่นสิบผืน. พระผู้พระภาค ทรงสักถภาพรรนานาของพระเดชว่า "แม่" ท่านพระอานนท์มีคุณมาก; เมื่อพระยาช้างชื่อเหนินปนนัน มาชู ได้ออมสะชีวิตของตนยืนานหน้า พระศาสดา ดังนี้แล้วตรัสว่า "ภิกษุทั้งหลาย มิโปร่แต่บัดนี้เท่านั้น, ถึงครั้นก่อน อานนท์นี้ ก็ยอมสะชีวิตเพื่อประโยชน์แห่งเราแล้วเหมือนกัน" อนิกขุปทั้งหลายพูดอ้อนวอนแล้ว จึงตรัสงูลสาธยายว่า "มหาสงขร มหาสงขร" และ ก็กาเหตุชาดก. [กรรมช่วงของพระเทวทัตปรากฏแก่มหาชน] กรรมแห่งของพระเทวทัต เพราะยังพระอาคันตศตรูมาให้สำเร็จ โทษพระราชา (พระราชบิดา) เลือดดี่ เพราะแต่งนายงามชูติ เพราะลิ่งศัลกดี มีปลาปฏบฏเหมือนเพราะปล่อยชานนาพิร์เลย. ครวนนั้นแล้ว มหา" พระเทวทัตองค์จึงเองเป็นผู้สำเร็จโทษเสีย. แม้นายบงรัมณ์พระเทวทัตน้องแต่งฉัน, แม้สิคส์พระเทวทัตเหมือนกันลังสลุง, และบัดนี้เธอได้ปล่อยชานนาพอร, พระราชาทรงเกี่ยวบคบคนลามเป็นปานนี้." พระราชาทรงสลดด่วนคำของมหาชนแล้ว จึงให้นำสาร ๕๐๐ คืนมา มิได้เสนอไปยังที่ปฏูปกของพระเทวทัตนั้นอีก. ถึงชาวพระนคร ก็มีได้กลาว