พระบิณฑบาตอธิษฐาน แปล ภาค ๑ – หน้า 126 : หน้า 128/217

ประโยค – พระบิณฑบาตอธิษฐานแปล ภาค ๑ – หน้า ที่ 126 ลำดับนั้น ทั้ง ๒ คนก็ได้ไปสำนักของท่านสุชัช. สุชัชพอเห็นเขาจึงถามว่า “พ่อท since 2 พวกพ่อ ได้ใครที่แสดงทางตะ แล้วหรือ?” สายทั้ง ๒ ถึงเรียนว่า “ได้แล้วอธิษฐาน ท่านอาจารย์ พระพุทธเจ้าเสด็จอุบัติขึ้นในโลก พระธรรมอุบัติขึ้นแล้ว พระสงฆ์อุบัติขึ้นแล้วy ท่านอาจารย์ประพฤติธรรมเปล่า ไร้สาระ เชิญท่าน มาถึง เราทั้งหลายก็ไปยังสำนักพระศาสดา” ส. ท่านทั้ง ๒ ไปเกิด ขึ้นเจ้าไม่สามารถรอ. สห. เพราะเหตุไร? ส. เราเกี่ยวเป็นอาจารย์ของมหาชนแล้ว, การอยู่เป็นอันเท-ว่าสิของเรานั้น เช่นกับเกิดความไหวหวั่นน่าในตุ่ม, เราไม่สามารถ อยู่เป็นอันเทวาสิกได้. สห. อย่าทำอย่างนั้นเลย ท่านอาจารย์. ส. ช่างเถอะ พ่อ พ่อพากันไปเถอะ เราจักไม่สามารถ. สห. ท่านอาจารย์ จำดิมแต่กาลแห่งพระพุทธเจ้าเสด็จอุบัติขึ้นในโลก มาหาชนมีของหอมระเหยดอกไม้เป็นต้นในมือไปบูชาพระองค์ เท่านั้น. แล้วกระผมก็จะ ไปด้วยในนั้นเหมือนกัน. ท่านอาจารย์จะทำอย่างไร? ส. พ่อทั้ง ๒ ในโลกนี้ มีคนเยามากหรือมีคนฉลาดมากเล่า? สห. คุณเยามากขอรับ ท่านอาจารย์ อันคุณฉลาดมีเพียงเล็กน้อย. ส. พ่อทั้ง ๒ ถ้าหนะนั้น พวกฉลาด ๆ จำไปสู้กัน