ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระอิฐพระปฐมปะกฏถามแปล ภาค ๑ หน้าที่ 84
หรือ ? " ทรงสับความที่พระระเป็นผู้นำพร้อมกับภิญู ๕๐๐ แล้ว
ตรัสว่า "ภิญูเหล่านั้น อยู่ที่ไหน ?" เมือพระระทูลว่า "ข้าพระ-
องค์ไม่ทราบน้ำพระทัยของพระองค์ จึงพักเธอทั้งหลายไว้นอก
มาแล้ว (แต่รูปเดียว)" ตรัสว่า "เรียกเธอทั้งหลายมาเกิด" พระ-
เธอได้ทำตามรับสั่งแล้ว.ภิญูเหล่านั้น มาถวายบังคมพระสาศดา
แล้วนั่ง ณ ที่ส่วนข้างหนึ่ง พระศาสดาทรงทำปฏิสันถารกับเธอทั้ง-
หลายแล้ว, เมือภิญูเหล่านี้กล่าวว่า "ข้าพระองค์ผู้เจริญ พระผู้มี
พระภาคเจ้า เป็นพระพุทธองค์อัญสุมา และเป็นก็บติอัญสุมา พระองค์-
เสด็จขึ้นและประทับนั่งพระองค์เดียวตลอดไตรมาส ทำกิจที่ทำได้ด้วย
ยาก, ผู้ทำวัตรและปฏิบัติธรรมดี ผู้เช้ายน่าสงพระพักตร์ที่ ชะรอยจะ-
มิดแล้ว," ตรัสว่า "ภิญูทั้งหลาย กิณฑังปวงของเรา อันพระยา-
ชางปรียดยะทำแล้ว ก็คือนบุคคลผู้ได้สักหนหนึ่งนีี้ อยู่ด้วยกัน-
ควรแล้ว, เมื่อได้ใส่ถาม (เห็นภาพนี้) ความเป็นผู้เที่ยวไปผู้เดียว-
เท่านั้นประเสริฐกว่า" ดังนี้แล้ว ได้ภาย ๓ คาถาในบทวรรณนา-
เหล่านี้ :-
"ถาบุคคลได้หลายผู้มีบุญรักษาตน มีบุญญา
ทรงจำ มีคุณธรรมเป็นเครื่องอยู่ประโยชน์ให้
สำเร็จ ไว้เป็นผู้เที่ยวไปด้วยกันไซร้, (บุคคลผู้ได้
สาธายเห็นปานนั้น) ควรมีอินดี มีดี ครองบัง
อันตราย ซึ่งคอเบ็ดเบียดเบียนรอบข้าง ทั้งปวงเสีย
แล้ว เที่ยวไปกับสาธายั้น, ถ้าบุคคลไม่ได้สาธาย"