ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - พระธำมพ์ถูกฉากแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 180
พี่จับบวช" ก็เจ้าอุรุทธามารนั้น เป็นภัสดีผู้สุภาพ มีโคะ
สมบูรณ์ แม้คำว่า "ไม่มี" พระองค์ก็ไม่เคยทรงสับสน จริงอยู่
วันหนึ่งเมื่อฤทธิ์ ๖ พระองค์นั้น ทรงเล่นกีฬาลูกบูบอยู่ เจ้า
อนุรุทธะทรงปราชัยด้วยขนมแล้วส่ง (คน) ไปเพื่อขอนม.
คราวนั้น พระมาราดของท่านจัดขนมส่งไป.. กษัตริย์ทั้ง ๖ เสวย
แล้วทรงเล่นกันอีก. เจ้าอนุรุทธะนั้นแล เป็นฝ่ายแพ้รีไปร. ส่วนพระ
มารดา เมื่อพระองค์ส่งคนไปๆ ถึงขนมไปถึง ๓ ครั้ง ในวาระ
ที่ ๔ ส่งไปว่า "ขนมไม่มี" พระบรมราชสำคัญว่า "ขนมแม้นี้ จัก
เป็นนมประกอบชนิดหนึ่ง" เพราะไม่เคยทรงได้ยินคำว่า "ไม่มี"
จึงส่งคนไปว่า "จนจำนวนไม่มีนั้นแลมาเถอะ."
ฝ่ายพระมารดาของท่าน เมื่อเขาทูลว่า "ข้าแต่พระแม้น่า" ได้
ยืนว่า พระองค์จงประชาทนขนมไม่มี," จึงทรงพระดำริว่า "ลูกของ
เราไม่เคยได้ยินนวว่า 'ไม่มี,' แต่เราจักให้รู้ความนั่นด้วยอักขยานี้"
จึงทรงปิดกอทนทองคำเปล่าด้วยถาดทองคำอันแล้วส่งไป.
เหล่านาทอที่รักษาพระนมราชกิดว่า "เจ้านุรุทธคะ?ได้ความ
ภรอันเป็นส่วนตัวแค่พระปิงคะพระเจ้ามวลอุปริยะ ในคราว
ที่คนเป็นนายอันภาระ ทรงทำความปรารณาไว้ว่า 'ขอข้าพเจ้าจง
อย่าได้ลับคำว่า 'ไม่มี,' อย่ารู้สถานที่กิเดิคล โชคะ ถว้ม
เจ้านุรุทธนี่ จักทรงหนีปาดปลาท่าไร่, พวกเรา ก็จักไม่ได้เข้าไปสู่
เทวสมาคม. ทั้วสิระของพวกเราก็จะพังแตก ๆ เสียง." ที่นั้น จึง
ได้ทำความนี้ให้เต็มด้วยขนมทธิ์ เมื่อชาติ นั้นพวกข้าวสงคาม