พระบิณฑบาตประจําปีภาค ๑ : หน้า 129/217

ประโยค - พระบิณฑบาตประจําปีภาค ๑ - หน้า 127 พระสมณโคดม พวกเขาเรา จักมาสํานักเรา พ่อไปกันเถิด เราจักไม่ไป สหายทั้ง ๒ นั้นจึงกล่าวว่า "ท่านอาจารย์ ท่านถิ่นปราณูเอง" ดังนี้แล้ว หลีกไป เมื่อสหายทั้ง ๒ นั้นไปอยู่ บริษัทของ สงชัยแตกกันแล้ว ขณะนั้นอารามได้ว่างลง สงชัยนั้นเห็นอาราม ว่างแล้ว ก็อีฉิวออกเป็นโล่ที่อุ่น ในปัจจุบาข ๕๐๐ คน ซึ่งไป กับสหายทั้ง ๒ นั้น บริษัทของสงชัย ๒๕๐ คนกลับแล้ว สหายทั้ง ๒ ได้ไปสู่พระเวทวัณ พร้อมด้วยปัจจุบาข ๒๕๐ คนนี้เป็นกาล [คีย์สำเร็จอจัสดก่อนอาจารย์] พระศาสดา ประทับนั่งแสดงธรรมในท่ากลางบริษัท ๔ ทอด พระเนตรเห็นปฐกเหล่านั้นแต่ไกลก็ทิ้ง ตรัสเรียกภิกษุหลาย ด้วยพระดำรัสว่า "ภิกษุทั้งหลาย ลองสหายนี้กำลังมา คือโล่ตะ และอุปติลสะ ทั้ง ๒ นั้น จักเป็นคู่สาวกที่ดีเลิศของเรา" สองหายั้น ถวดับบังพระศาสดาแล้ว นั่ง ณ ส่วนข้างหนึ่ง เขาทั้ง ๒ ได้ราบฏ กำนี่ทะพระผู้มีพระภาคเจ้า "ข้าพระองค์ทั้งได้รับรพร ฯงได้อุปสมบท ในสำนักของพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้ว พระผู้มีพระภาคเจ้าว่า "ท่านทั้งหลายของเป็นภิกษามีอิญเจิด, ธรรมเรากล่าวแล้ว จงประกอบพิธี พรหมจรรย์ เพื่อทำที่สุดแห่งทุกข์โดยชอบเถิด." คนทั้งหมดได้เป็นผู ทงมตระจีรวณสำเร็จว้อเจาะวัด " ภิกษุในพระอาคเนะ พระองค์ของ ว่่า "ท่านทั้งหลายของเป็นภิกษามีอิญเจิด, ธรรมเรากล่าวแล้ว จงประกอบพิธี พรหมจรรย์ เพื่อทำที่สุดแห่งทุกข์โดยชอบเถิด." คนทั้งหมดได้เป็นผู ทงมตระจีรวณสำเร็จว้อเจาะวัด