พระอิฑฺฐปิฏกและพระธรรมของพระพุทธเจ้า : หน้า 118/217

ประโยค - พระอิฑฺฐปิฏกในพระไตรปิฎกฉบับแปล ภาค ๑ หน้าที่ 116 นิพพุตบทแล้ว," จึงเปลื้องแก้วมกุฎาหารจากพระศอ ส่งไปประทานแก่ พระนางแล้ว เสด็จเข้าไปสู่ที่อยู่ของพระองค์. ประทับนั่งบนพระแท่น ผนึกอันมีสิริ ทอดพระเนตรเห็นประการอันปลากของหนุ่มหญิงฟอน ที่เข้าถึงความหลับแล้ว มีพระทัยเบื่อหน่าย จึงปลุกนายฉนะนั่นจะให้ ลูกขึ้น ให้นำมาถูกะมา เสด็จขึ้นม้ากัณฐะ มาเป็นฉะในนะเป็น สหาย อันเทวดาในมณฑ์จักรวาลล้อมแล้ว เสด็จออกมาหาแม่- กรมณี ทรงบรรชาทรงฝืนแม้น้ำอันนาใน เสด็จถึงกรุงราชคฤห์ โดยลำดับ เสด็จเที่ยวนิทราบนาคารในกรุงราชคฤห์นั้น ประทับนทีี่อิ่ม เขาบันตะ อันพระเจ้าแผ่นดินกรุงธิเบศร์เชิญด้วยรามสมบัติ ทรง ปฏิเสธคำเชิญนี้ ทรงรับปฏิญญาตาก่อนเธอ เพื่อประโยชน์แก่ การได้บรรลุพระสัปปุรญญาแล้ว จะเสด็จมาสู่เว้นของพระองค์. เสด็จเข้าไปอาศรคตและอุตกาบาล ไม่ทรงพอพระทัยวิญญา ที่ทรงได้บรรลุในสำนักงาน ๒ คาตั้นั้น ทรงตั้งความเพียรใหญ่ ถึง ๖ ปี. [ทรงบรรสุพัฒนิตญญาแล้วทรงแสดงธรรม] ในวันวิสาขบูรณมี เช้าตรู่ เสวยข้าวปายาสซึ่งบงสุทธาวาย แล้ว ทรงลอยถาดทองคำในบ้ำนธูปา ให้ส่วนกลางวันล่วงไป ด้วยสมาบัติต่าง ๆ ในราวปามหว่านริมฝั่งน้ำในธูปา เวลาเย็น ทรงรับหน้ายโสตถิ์ถวาย มีพระคุณอันพระยากรราชชมเชย แล้ว เสด็จสู่งงไม้โพธิ ทรงลดหย่อน ทำปฏิญาณว่า "ารักาไม่ ทำลายบัลลังก์นี้" ตลอดเวลาทิจของเราจึงไม่หยุดพันจากอาสวะ