ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระอิฑฺฐปิฏกในพระไตรปิฎกฉบับแปล ภาค ๑ หน้าที่ 116
นิพพุตบทแล้ว," จึงเปลื้องแก้วมกุฎาหารจากพระศอ ส่งไปประทานแก่
พระนางแล้ว เสด็จเข้าไปสู่ที่อยู่ของพระองค์. ประทับนั่งบนพระแท่น
ผนึกอันมีสิริ ทอดพระเนตรเห็นประการอันปลากของหนุ่มหญิงฟอน
ที่เข้าถึงความหลับแล้ว มีพระทัยเบื่อหน่าย จึงปลุกนายฉนะนั่นจะให้
ลูกขึ้น ให้นำมาถูกะมา เสด็จขึ้นม้ากัณฐะ มาเป็นฉะในนะเป็น
สหาย อันเทวดาในมณฑ์จักรวาลล้อมแล้ว เสด็จออกมาหาแม่-
กรมณี ทรงบรรชาทรงฝืนแม้น้ำอันนาใน เสด็จถึงกรุงราชคฤห์
โดยลำดับ เสด็จเที่ยวนิทราบนาคารในกรุงราชคฤห์นั้น ประทับนทีี่อิ่ม
เขาบันตะ อันพระเจ้าแผ่นดินกรุงธิเบศร์เชิญด้วยรามสมบัติ ทรง
ปฏิเสธคำเชิญนี้ ทรงรับปฏิญญาตาก่อนเธอ เพื่อประโยชน์แก่
การได้บรรลุพระสัปปุรญญาแล้ว จะเสด็จมาสู่เว้นของพระองค์.
เสด็จเข้าไปอาศรคตและอุตกาบาล ไม่ทรงพอพระทัยวิญญา
ที่ทรงได้บรรลุในสำนักงาน ๒ คาตั้นั้น ทรงตั้งความเพียรใหญ่
ถึง ๖ ปี.
[ทรงบรรสุพัฒนิตญญาแล้วทรงแสดงธรรม]
ในวันวิสาขบูรณมี เช้าตรู่ เสวยข้าวปายาสซึ่งบงสุทธาวาย
แล้ว ทรงลอยถาดทองคำในบ้ำนธูปา ให้ส่วนกลางวันล่วงไป
ด้วยสมาบัติต่าง ๆ ในราวปามหว่านริมฝั่งน้ำในธูปา เวลาเย็น
ทรงรับหน้ายโสตถิ์ถวาย มีพระคุณอันพระยากรราชชมเชย
แล้ว เสด็จสู่งงไม้โพธิ ทรงลดหย่อน ทำปฏิญาณว่า "ารักาไม่
ทำลายบัลลังก์นี้" ตลอดเวลาทิจของเราจึงไม่หยุดพันจากอาสวะ