พระฉันปฏิญาณว่าจากๆ ภาค ๑ - หน้าที่ 71 : หน้า 73/217

ประโยค - พระฉันปฏิญาณว่าจากๆ ภาค ๑ - หน้าที่ 71 แล้ว เทศนาได้เป็นถางมีประโยชน์ แม้แก่บริษัทผู้ประชุมกันแล้ว [นางักษณีรู้มากฝน้อย] พระศาสดา ได้รถะหญิงนั้นว่า " เจ้าจะให้ฑูตรองเจ้านัด นางักษณีอิฐเด็ด" หญิง ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์กลัว ศจ. เจ้าอยากล่ะเลย อันตรายอ่อนไม่มีแก่เจ้า เพราะอาศัยง ยักษ์ยินดี นางได้ให้ฑูตรแก่นางักษณีนี้แล้ว นางักษณีนี้อุ้มทราก นั่นบุญกอแล้ว คืนให้แก่พระอาจารย์อีก ก็รี่ร้อนใจ ลำดับนั้น พระศาสดา ตรัสถามนางักษณีนี้ว่า "อะไรนั่น ?" นางักษณีนี้นับกูลูบูว่า " ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ เมื่อก่อน ข้าพระองค์ แม้จะรำคาญเลี้ยงชีพด้วยไม่เลือกทาง ยังไม่ได้อาหารพอ เติมท้อง บัดนี้ ข้าพระองค์จะเลี้ยงชีพได้อย่างไร." ลำดับนั้น พระศาสดา ตรัสสอบนางักษณีนี้ว่า "เจ้าอย่า วิตกเลย" ดังนี้แล้ว ตรัสกะหญิงนั่นว่า " เจ้าจะนำนางักษณีไปให้ อยู่ในเรือนของตนแล้ว จงปฏิบัติด้วยข้าวต้มและข้าวสวยอย่างดี." หญิงนั้นนางักษณีไปแล้ว ให้พักอยู่ในโรงกระเดือง ได้ปฏิบัตด้วย ข้าวต้มและข้าวสวยอย่างดีแล้ว ในเวลาส้อนข้าวเปลือก สาครปากฏ แก่นางักษณีนี้ตนค่อยศรีระ เขาจึงเรียกนางกลัวภัสดามแล้ว พูดว่า " ฉันจะแม่อาอยู่ในนี้ได้ ขอนางงให้นฉันพักอยู่ในนี้อีก." แม้อนหญิงสหารนั่นให้พักอยู่ในเหล่านี้ คือในโรงศาลข้างตูม้า