การสนทนาระหว่างหมอกับพระเถระ : หน้า 16/217

ประโยค - พระธรรมปทุธิถูกถามแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 14 [พระมหาปาละนั่งหรอดาย] หมอคิดงงในใจว่า "เราส่งน้ำมันเพื่อจะยังโรคให้รังได้ด้วย การหยุดเพียงครั้งเดียวเท่านั้นไปจามาแล้ว เหตุใดหนอแน โรค จึงยังไม่สงบ ?" จึงเรียกถามว่า "ท่านเจ้าข้า น้ำมันนั้น ท่านนั่ง หยอดหรืออนหยอด.." พระเถระได้งงเสีย ท่านแม้มอธชกามอยู่ก็ไม่พูด. หมออีกว่า "เราฆ่าไปรหตุที่อยู่ของเจดีย์นงนี้แล้ว" กล่าวว่า "ถ้าอย่างนั้น นิมนต์ไปเถิด ขอรับ" ผลพระเถระแล้ว ไปสู่ วิหารคู่ที่อยู่ของพระเถระ เห็นแต่จงกรมและที่นั่ง ไม่เห็นที่นอน จึงเรียกถามว่า "ท่านเจ้าข้า น้ำมันนั้น ท่านนั่งหยอดหรืออน หยอด" พระเถระได้งงเสีย หมออ้อนวอนชั่วว่า "ท่านผู้เจริญ ขอท่านอย่าได้หยั่งนั่น ธรรมดาสมธรรม เมื่อร่างยังเป็น ไปอยู่ ก็อาจทำได้ ขอบท่านอนหยอดเถิด.." [พระมหาปาละปริชญารักษา] พระเถระตอบว่า "ไปเถิด ผู้มอายุ บ้านเจ้าถือปรีชาบาด ก่อนแล้วจึงจังรู้" ก็เห็นนั้นไม่มีญาติ ลิศต่อองค์พระเถระเลย ท่าน จะพึงปรึกษากับใครเล่า ? ถึงอย่างนั้น ท่านปรึกษากับริชาย อยู่ ดั่งว่าคำ 'แม่นปลิดผู้มอายุ ท่านจงว่าเมื่อก่อน ท่านจงเห็นแก่วิญ หรือจงเห็นแก่องพระพุทธศาสนา,ก็ในสังสารวัฏอันที่สุด อันใครตาม กันไปมิรู้ไม่ การนานนับตัวท่านผู้เผกด้วยยากย่อมิ, และ อ. แปลว่ากายอันเกิดแต่ครูสู้ในสัจจะ.