พระธัมมปิฎกฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า 149 : หน้า 151/217

ประโยค - พระธัมมปิฎกฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า 149 รายโปรดออกไม้มะขาวดอกเป็นที่ ๕ ให้ท่านมนอปมงด้วยดอกอุובל เขียว ตบแต่งพุทธอาณัน จัดอาสนะแม้ก็พิกุษ์เหลือ จัดสังกระ และเครื่องต้อนรับเป็นอันมากแล้ว ได้ให้สัญญาเสรษฐาคเพื่อ ประโยชน์นิมนต์พระพุทธเจ้าทั้งหลาย พระคาม ได้พากิจสูงมีพระพุทธเจ้เป็นประมง ไปที่อยู่ ของสิริวิรัตุกุมพลืนแล้ว ฝ่ายสิริวิรัตุกุมพลี ทำการต้อนรับ รับบาตรจากพระหัตถ์ของ พระดาคด เชิญเสด็จให้เข้าไปสู่มณฑป ถวายน้ำทักษิณโนทกแก่วงัษูงมี มีพระพุทธเจ้เป็นประมง ซึ่งนั่งบนอาสนะที่แต่งไว้ องค์คล้องโภชนะ อันประดิษฐ์ ในเวลาสร็จภัตกิจ นิรมณ์พระจิตสูงมีพระพุทธเจ้า เป็นประมง ครองผ้าคำนี้น้อมมาแล้ว กรงนาว่า "บ้านแต่พระองค์" ผู้เจริญ ความรีบรี้นมีได้เป็นไปเพื่อประโยชน์แก่ตำแหน่งมีประมง น้อย ขอพระองค์ทรงทำความอนุเคราะห์โดยท่านองค์นี้ตลอด ๓ วัน." พระศกาดา ทรงรับแล้ว เข้าสมทานให้เป็นไปโดยท่านองค์ นั้นนั่นแล ตลอด ๓ วัน ถวายนบงคมพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้ว ยืนประ- คองอัญชลี กราบกล่าวว่า "พระเจ้าข้า สรณาสถานของเจ้าพระองค์ ปรารถนาว่า "เราพึงเป็นพระอัครสาวกของพระศาสดาเรือนกัน" ข้าพระองค์พึงเป็นพระสาวกที่ ๒ ของพระศาสดารองนี้เหมือนกัน." พระศกาดา ทรงพิจารณาถึงอนาคตค่า ทรงเห็นภาวะคือความสำเร็จ แห่งความปรารถนาของเขา จึงทรงพยากรณ์ว่า "แต่ฉันล่วงไป ๑ อสง- ไขยด้วยแสนกัลป์ แม้นท่านก็จักเป็นพระสาวกที่ ๒ ของพระพุทธเจ้า