ประโคด - พระอิ่มมปัฏิฐิผูกเขาคาแปล ภาค ๑ : หน้า 185/217

ประโคด - พระอิ่มมปัฏิฐิผูกเขาคาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 183 ตรัสแย้งว่า "ถึงท่านทั้ง ๒ ก็ยังไม่ทรงทราบ, ธรรมาคัปถ์ ย่อม เกิดขึ้นในฤดูทองคำ ประมาณศกก่อน." "ได้ยินว่า บรรดากษัตรย์ ๑ องค์นั้น วันหนึ่ง กินพิณกุมาร ทรงเห็นเขาบนข้าวเปลือกลงจากกลาง ก็เข้าสะทีว่า "ข้าวเปลือก เหล่านี้เกิดขึ้นแล้วในงานนั้นเอง." ฝ่ายพระภัททิยมาร วันหนึ่ง ทรงเห็นขาคภัตรออกจาก หม้อข้าว ก็เข้าพระทัยว่า "การเกิดขึ้นในหม้อข้าวั้นเอง." ส่วนอนุรุทธมาร ยังไม่เคยทรงเห็นคนชอบข้าว คนหุงข้าว หรือคนคุดข้าว, ทรงเห็นแต่ข้าวที่เขาแล้วตั้งไว้ เฉพาะพระพิฑ์ตร เท่านั้น. ท่านจึงทรงเข้าพระทัยว่า "การเกิดในภาค ในเวลาที่ต้องการ บริโภค." กษัตริย์ทั้ง ๑ พระองค์นั้น ย่อมไม่ทรงทราบแน่ที่เกิดแห่ง ภาค ด้วยประกาศอย่างนี้ เพราะฉนั้นอนุรุทธมารจึงลุลามว่า "ขึ้นชื่อว่าทางนี้เป็นอย่างไร ? ครับ ได้ทรงฟังกิจการ ที่รวามส จะพึงทำประจำมือว่า "เบื่องต้นต้องให้โน่น, จึงตรัสว่า "เมื่อไร ที่สุดแห่งการงานทั้งหลายขาดปรากฏ, เมื่อไร หมอฉัน จึงจักมีความ ขวนขวายบ่อย ๆ ใช้สอยโภคะได้ล่าก?" เมื่อจามานามตรัสซอบ ความไม่มีที่สุดแห่งการงานทั้งหลายแล้ว กล่าว่า "ถ้าอย่างนั้น ขอ เจ้าพื้นแดน ทรงครองมราวาสเกิด หม่อมฉันหาด้วย มาราวาสนั้นไม่" ดังนี้แล้ว เข้าฟังพระมารดา กราบทูลว่า "เจ้แม่" ขอเจ้ามอญอญาตหมอฉันเกิด, หม่อมฉันจักบวช" เมื่อ พระนางทรงห้ามถึง ๓ ครั้ง ตรัสว่า "ถ้าพระเจ้าทักทาย พระสหาย