พระธัมมปฏิปกรณ์ แปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 72 : หน้า 74/217

ประโยค - พระธัมมปฏิปกรณ์ แปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 72 ริมนาไฟ ริมชายคา ริมกองหยากเยื่อ ริมประตูบ้าน, (นาง) ก็กล่าวว่า "ในโรงสานี้ สายอ่อนปรากฏดูดุจดวงริชฉัยฉายอยู่, ที่ข้าง ดุมานี้ พวกเด็กอ่อนรานี้เป็นคนลงไป, ที่ริมเทาไฟนี้ ฝังสนุสนอ่อน มานอน, ที่ริมชายคานี้ พวกเด็กอ่อนทำสกปรก, ที่ริมกองหยากเยื่ออัน ชวนทั้งหลายอ่อนหยากเยื่อ, ที่ริมประตูบ้านนี้ พวกเด็กชาวบ้าน ย่อม เล่นการพนันกันด้วยคะเนบ" ดังนี้แล้ว ได้ห้ามที่ทิ้งปองนั่นเสีย ครั้งนั้น. หญิงสาวฯ จึงให้นางยกถ้วนนี้พักอยู่ในกองสังภาย นอกบ้านแล้ว นำโภชนามิณฑบาน้ำและผ้าสวยเป็นต้นอย่างดีไปเพื่อ นาง ยกยืนยืน แล้วปฏิบัติในนั้น นางยกยืนยืน คิดอย่างนี้ว่า "เดี๋ยวนี้ หญิงสาวของเรานี้ มีอุปาระแก้เรามาก, เอาเถอะเราทำความ แทนคุณสักอย่างหนึ่ง" ดังนี้แล้ว ได้บอกแก่หญิงสาวว่า "ในปีนี้ ข้าก็ฝันดี, ท่านจงนำข้าวกล้าในที่ดอนได, ในปีนี้ฝันจังแล้ว ท่าน จงทำข้าวกล้ากลุ่มในอุ้ม" ข้าวกล้ากลุ่มน้อย ๆ นั้น พวกเหล่าถิ่นทุ่งเหล่านั้น ย่อมสมบูรณ์เหลือกิน. [นางยกยืนยืนมั่งล้อมสำรคร] ครั้งนั้น พวกชนที่เหลือเหล่านี้ พากันถามนางว่า "แม่ ข้าวกล้าท่อล่อนทำแล้ว ย่อมไม่เสียหายด้วยน้ำมากเกินไป ย่อมไม่เสียหาย ด้วยน้ำน้อย, หลอดรุความที่นี่ดีและฝนแล้งแล้วจึงทำงานหรือ ? ข้อนี่เป็นอย่างไรหนอแล?" นางบอกว่า "นางยกยืนยืน ผู้เป็นหญิงสาว ของฉัน บอกความที่ฝันดีและฝันแล้วแก่นั้น, ฉันทำข้าวกล้าทั้งหลาย